Waarland, maart 2009.
22
En verder...
De diensttijd was afgelopen maar toch
niet helemaal. Piet is daarna nog drie
keer op herhaling geweest; dan was hij
weer een week of veertien dagen onder
de wapens.
Thuis in Waarland moest hij de draad
weer oppakken en dat betekende snel
weer aan het werk. De verkaveling was
in volle gang. Het eerste gedeelte was
klaar en nu was de Slootgaard aan de
beurt. Piet belandde achter de kruiwagen.
Met een kruiwagen met grond reed hij
over smalle planken naar de sloot om
die daar leeg te kieperen. Ongewoon en
zwaar werk. Binnen de kortste keren
stonden de blaren op zijn handen.
Dat grondwerk deed hij een half jaar.
Daarna hielp hij zijn vader op het land.
Maar de techniek trok toch meer dan
het landwerk. Hij werd monteur bij
Mol en Blom in Noord-Scharwoude.
Toen volgde een omscholing tot con-
structiebankwerker in Hoorn. In die
hoedanigheid heeft hij bij een aantal
bedrijven gewerkt.
Aan zijn verblijf in Indië herinnerde
steeds zijn accordeon. In de Tropen had
hij een medesoldaat ontmoet die in het
bezit was van dit instrument, maar daar
niet meer op speelde. Piet kreeg hem
daarom te leen. Hij had talent en met
wat aanwijzingen wist hij er aardig op te
spelen. Daarom kocht hij de accordeon.
Terug in Nederland ging Piet op les en
oefende hij thuis veel. Zo kwam hij later
bij de Cromico’s en weer later speelde
hij met Nico Smit, Siem van Diepen en
Anton Smit tijdens diverse gelegenheden.
Op die wijze verschafte hij talloze
mensen veel plezier met zijn hobby.
Piet kreeg verkering met Corrie Berkhout.
Ze besloten te trouwen en Piet kocht een
stuk grond van zijn vader. Daar verrees
een mooie bungalow, die daarna nog
menigmaal aangebouwd en verbouwd
werd. Zij kregen twee zoons.
Helaas overleed Piet Meester vrij plotse
ling op 29 juni 2008. In zijn In Memoriam
stond over zijn Indische periode: graag
had je nog wel een keer teruggewild naar
jouw mooie Indië. Maar dat is er helaas
nooit van gekomen.
Met dank aan:
Piet Meester en Corrie Meester-
Berkhout.
Piet Meester met geweer
en accordeon in Batavia.
(1950).
