Signature of
In Indië
Tenslotte naderden ze Indië. Piet stond
aan dek en dacht dat er slecht weer op
komst was vanwege de donkere plekken
aan de horizon. Maar dat was het land:
Nederlands-Indië. Ze waren aangekomen
in Tandjong Priok, de haven van Batavia
(nu: Djakarta).
Ze kregen orders om het schip te verlaten.
Met een treintje met open ramen reden ze
vervolgens zeven uur door het Indische
landschap. De trein werd met hout ge
stookt. Als je door een tunnel ging, kwa
men rook, smook en vuurdeeltjes in de
ten. Als bewijs van het passe
ren van de evenaar kreeg ook
ik een schriftelijk bewijs.
Daarna was er groot feest.
Muziek uit de radio, er was
koffie en gebak en bier toe.
Een favoriete plek van Piet
was de voorplecht, de voorste
punt van het schip: Je zag dan
beneden je de golven zich
splitsen. Er was steeds wat
anders te zien. Wel gingen je
gedachten ondertussen alle
kanten op. Je ging namelijk
ergens naar toe en je was
nieuwsgierig. Zo’n reis was
een en al verrassing. En steeds
kwamen de vragen die te maken
hadden met wat er ging
gebeuren: hoe of waar gaan we straks
van de boot af, waar komen we terecht,
wat staat ons te wachten, hoe is de oorlog
daar, is het erg? Met die gedachten ga je
er heen en zit je op zo’n schip.
Tijdens de reis mocht je ook de machine
kamer in om die te bekijken.
Piet had belangstelling voor techniek en
was onder de indruk: Vooral van de hele
grote as om de schroef aan te drijven.
Bij storm ging de achtersteven omhoog
en dan zag je die schroef, met drie grote
bladen.
Voor de rest was er op de boot niet veel
te doen: veel uitrusten en mooi aanzitten.
Piet hierover: Je hoefde je echt niet te
vervelen. Je zag al je kornuiten, je ging
een praatje maken, een biertje drinken,
och er was zoveel te zien. De reis was
dan ook zomaar om.
Op het schip stond een groot bord met de
juiste tijden in dat gedeelte van de aarde
waar ze zich op dat ogenblik bevonden.
Het passeren van de evenaar was een mooie
afwisseling. Een grote houten kist werd
op het dek gezet
en gevuld met
overgebleven
soep en etensres
ten. Daar werd
je dan ingesme
ten, niemand
uitgezonderd
en verstoppen
hielp niet. Piet
en Jaap Dekker
hielden zich nog
schuil onder in
het ruim maar
ontkwamen er
niet aan. Met
een slang werd
je dan weer
schoon gespo-
(At. E-S T€ R.
S
Z >£atc
J/s' Signature of j Ac\
vaccinatcr v
7 Official positions Medical officer,
vaccinated
\sv. y/?sxAy'4-
This is to certify that
18
Home address'1
Gezworen kameraden.
Foto genomen in
Batavia, 1950.
Midden: Jaap Dekker
en rechts Piet Meester.
INTERKATIONAL CERTIFICATE OF V4CCJBATIOB AflAINST SMALLPOX
whose signature appears below, has this day been yevnecina^od
(origin and batch no. of vaccin Inst.Pasteur Bandoeng)
Bewijs van vaccinatie
tegen pokken.
V o o S o.
(age ..VP.Sex
by me against smallpox.
Place
(j 'A' Vc. va«~ £-s\
^i<n
