12
Na de brand in 1885
kon de boerderij
met veel gebruikt
materiaal weer
worden opgebouwd.
De verlaten percelen in de Waarlands-
polder bleken de eerste decennia niet
zo gewild, want in 1827 was nog bijna
72 hectare of 20% van de oppervlakte
van deze polder in eigendom van de
Domeinen. Deze akkers waren meestal
aaneengesloten, zo ook de percelen E
316 tot en met E 321 met een totale
grootte van bijna 10^ hectare. Op deze
zes percelen staan nu de Sint Janschool
en de woningen in een deel van de Bloe-
menbuurt en Padakker. Tot de verkave
ling rond 1950 grensden de genoemde
akkers aan de molensloot. Deze sloot
liep toen vanaf de Waarlandsmolen in
de richting van de plek waar nu het
loonbedrijf van Gebr. Bruin aan de
Veluweweg is gevestigd.
Naast het Kadaster zijn de gemeentelijke
bevolkingsregisters en polderarchieven
belangrijke informatiebronnen om meer
te weten te komen over de eigenaren. Bij
een inventarisatie in 1850 stonden in de
Waarlandspolder een molen, tien boerde
rijen en negentien huizen. Alle geaban
donneerde gronden waren inmiddels in
eigendom van particulieren. Op de boer
derij aan de ringsloot nabij de molen van
de Schaapskuil woonden Cornelis Trom
petter en Reinsje Stoop en ze bestierden
een boerenbedrijf. Ze hadden ruim 17
bunder land in eigendom, waaronder
ook perceel E 316. Na drie jaar huwelijk
overleed Cornelis Trompetter. Daarna
trouwde Reinsje met Dirk Dam.
Onderverzekerd
Dirk Groothuizen uit Hensbroek kocht
het bedrijf voor zijn zoon Jan. Deze kwam
met zijn vrouw en gezin in het voorjaar
van 1872 wonen in de eerder genoemde
huijsmanswoning. Als beginnend agra
riër was de veeteelt voor hem het be
langrijkste. Maar toen rond die tijd de
eerste rode kool in Waarland werd geteeld
en de prijzen daarvan goed waren, liet
Jan Groothuizen een deel van zijn weiland
scheuren om als tuinbouwgrond te kunnen
gebruiken. Door het verbouwen van kool
kreeg hij wat meer financiële armslag,
maar dit was van korte duur. In april 1885
brak brand uit in de boet en het vuur
sloeg over naar de boerderij. De boeren
plaats werd in de as gelegd en ook het
vee kwam om in de vlammen. Gelukkig
kon het gezin zich op tijd redden en
vond het elders tijdelijk onderdak. Tot
overmaat van ramp waren de boerderij en
de inboedel veel te laag verzekerd. Met
veel gebruikt materiaal kon de boerderij
weer worden opgebouwd.
Een openbare veiling
Uit beide huwelijken waren kinderen
geboren, die, na het overlijden van Reinsje
Stoop in 1869, recht hadden op hun deel
van haar bezittingen. Bijna drie jaar later
vond op 14 februari 1872 in herberg De
Nachtegaal aan de Laanweg te Heerhugo-
waard de openbare veiling plaats ter ver
koop van eene huijsmanswoning, boet,
erf, boomgaard en kroft aan de ringsloot
in het Waarland tusschen de Smuigelkeet
en de Schaapskuilmolen, kadaster E 305,
304 en 302 en verder ruim 17 bunder wei
en bouwland te weten: E 292, 293, 296,
297, 300 a 316, 320 a 324, 574 en 575.
In de akte zijn alle percelen omschreven.
Zo ook nummer 21: Een stuk grasland
genaamd ‘de Streng’belendPieter Groot
ten oosten, Elisabeth Trompetter ten wes
ten, het perceel ‘de Oostelijke Niemands-
gading ten zuiden en de molensloot ten
noorden. Sectie E nummer 316 groot
twee bunders veertig roeden zestig ellen.
De naam de Oostelijke Niemandsgading
laat weinig aan de verbeelding over, het
zal niet het beste land zijn geweest.
Er waren verschillende kopers, waar
onder Pieter Wonder. Hij verkocht enkele
maanden later voorf9.700,- de huijsmans-
woning en zes percelen land, waaronder
de Streng, door aan Dirk Groothuizen uit
Hensbroek.