’Jij ook, maar ik
kan hem afzetten’
originaliteit en zelfgemaakte kleding.
In Sabinahof, of Kluivenhof, bezochten
de Prins en zijn gevolg ieder jaar de
bejaarden. Ook deze rijpere jeugd keek
echt met verlangen naar hen uit. Meestal
trad er ook een artiest of een ander per
soon op. die dan een leuke voordracht
of sketch deed. Lekker neutje erbij en de
wangetjes begonnen vanzelf te gloeien.
Zo’n vroege avond duurde tot een uur of
elf en dan toog het vorstelijke span met
hofhouding weer richting Kluivenhoorn.
Daar werd de avond voortgezet en wer
den de bloemetjes. voorzien van heel wat
vocht, buitengezet. Alaaf.
Humor
De humor ligt op straat en bij een verhaal
over de karnavalsvereniging ontkom je
als schrijver niet aan smakelijke grappen
en anekdotes. Een aantal kwam mij ter
ore en die wil ik u niet onthouden.
(Gelijkenis met namen berust op louter
toeval. J.S.)
Jaren geleden. het was in de karnavals-
tijd, werd er bij Siem Bruin aan de voor
deur gebeld. Degene. die weet waar hij
woont, weet ook dat hij een hoge stoep
bij zijn voordeur heeft. Awel, Siem doet
open en ziet in een flits Riet Volkers
(1.55 meter hoog) in een narrenpak
vóór zijn stoep staan. Hij doet net alsof
hij haar niet ziet, kijkt expres over haar
heen en tuurt zoekend in het rond. Net
zolang totdat Riet riep: Ik staan hier
’oor! Ziet u het tafereeltje voor u? En
wat dacht u van deze vindingrijkheid?
Arie de Waard, ooit lid van de Raad
Skone skik hewwe
Heeft u er wel eens bij stilgestaan hoe
veel mensen in Waarland zich met het
karnaval bezig houden? En hoeveel men
sen al weken van te voren ideeën beden
ken en die samen met anderen uitvoeren.
Meestal beginnen de eerste berichtjes
over het karnaval in september in de W4
te verschijnen. Aankondigingen voor de
openingsavond op 11 november, be
zoekjes aan andere karnavalsverenigingen
van Elf, had een groot gat in zijn zwarte
lange broek en dat moest halsoverkop
worden verholpen. De tijd van optreden
drong. Wie op het lumineuze idee kwam,
vermeldt de geschiedenis niet, maar
Arie’s been werd precies op de plek
waar het gat zat met schoensmeer zwart
gemaakt en men zag er geen steek van.
Nog een uit het leven gegrepen grol.
Begin jaren ’70 reed er tijdens de karna-
valsoptocht op zondag een huifkar mee,
welke de actualiteit uitbeeldde van:
een wereldreis door Noord-Holland.
Op de bok zat Piet Kuijs verkleed als
vader van het gezin; hij hield de teugels
van het paard vast. Naast hem
zat, vermomd als moeder, Trees
Zwagerman. Jan Hogerheijde en
Riet Volkers gingen verkleed voor
hun kinderen door.
Op zeker moment kwam Jaap Smit
voorbij, hij ziet de mombakkes van
Jan Hogerheide en zegt tegen het
jochie: Wat hewjij een allemachtig
lilleke kop. Waarop Jan hem heel
snedig antwoordde: Jij ook, maar
ik kan hem afzetten!
Het was dikke dinsdag en alle
aanwezigen waren ontmaskerd
en goed gemutst. De sfeer was
opperbest, er werd gedanst, gejoeld en
flink aan Bacchus geofferd. Een stel
uithoinige moide vond dat het jurylid
Chris Dekker alvast een askruisje moest
ontvangen. Hoefde hij morgenochtend
niet meer naar de kerk. As genoeg, de
asbakken puilden uit. Met jolige schijn
heiligheid en het met prevelementje
bedenk dat gij stof zijt en tot stof zult
wederkeren werd het hele voorhoofd van
Chris grijs gepoederd. Alaaf.
41
De rijpere jeugd van
Kluivenhof. Nel Dekker-
Bekker en Cor Dekker
Az. in de polonaise.
