31
Voor velen slechts
een vage herinnering:
de oude school op
de hoek Kerkstraat/
Volleringweg.
Herinneringen
Meester De Heij en zijn team voelden
zich binnen de kortste keren thuis in
hun nieuwe onderkomen. Ze dachten
hoogstens met enige weemoed terug aan
het primitieve gebouw, waarin ze zo lang
les hadden gegeven. En de kinderen?
Slechts achteraf zullen zij zich mogelijk
hebben herinnerd hoe gezellig die ouwe
school was, hoe knus, hoe primitief.
Maar ook hoe vol het in de klassen was
en hoe klein het hokje van de schoolarts
en hoe het toch wel kon stinken in de
gangen en toiletten. En verder gingen
zij al snel over tot de orde van de dag.
Spoedig echter zou er een definitief eind
komen aan de oude school. Waarland
wist geen goede invulling te geven aan
het gebouw. Op verschillende manieren
probeerde men het te gebruiken.
Pogingen om er een tuinbouwschool of
een dependance daarvan in te vestigen
mislukten. Onder de paraplu van de
Jeugdraad, opgezet door de parochie,
werden nog wel verschillende activiteiten
opgezet, zoals De Instuif, hobbyclubs,
koorrepetities, enz.
De twee noodlokalen waren, sinds de
sloop van het Jeugdhuis, in gebruik bij de
toen nog zo bloeiende Jeugdbeweging.
Echter, noodzakelijk onderhoud van het
gebouw bleef achterwege. De parochie
beschikte over onvoldoende middelen
om het gebouw over te nemen. Het
nieuwe Dorpshuis had nog geen ruimte
beschikbaar voor de tweehonderd leden
tellende vereniging, zodat het einde van
deze vereniging spoedig werd ingeluid.
Er bleef de gemeente geen andere optie
over dan het gebouw en de grond te
verkopen. Bouwbedrijf Th.Wever BV
uit Waarland kocht het geheel. In januari
1973 ging het ruim honderd jaar oude
gebouw tegen de vlakte, waarna op de
hoek Kerkstraat/Volleringweg zes fraaie
woningen verrezen. Van de oude school
resten ons slechts enkele foto’s, maar
voor velen vooral herinneringen. In de
nieuwe school herinnert in de grote hal
de oude gebarsten schoolbel aan dat voor
velen o zo vertrouwde, maar verdwenen
schoolgebouw.
Openbaar onderwijs?
Met de komst van de nieuwe school
brak ook een nieuw tijdperk aan in de
Waarlandse schoolgeschiedenis. Een
tijd van optimisme, inspraak, overleg,
medezeggenschap, ouderparticipatie,
secularisatie, schaalvergroting, regelge
ving, enz., enz. Natuurlijk kwam deze
rijstebrijberg van veranderingen niet
ineens over de hoofden van bestuur en
leerkrachten. Nee, het is een doorlopend
proces geweest, waarin het Hoofd der
School en het Bestuur een juiste koers
trachtten te varen. Zo klonk in de jaren
zeventig met een zekere regelmaat de
roep om een Openbare School. Waarland
was in die jaren relatief fors gegroeid qua
inwonertal en in de nieuwbouwwijken
vestigden zich personen van diverse
pluimage met andere opvattingen. Tot
dantoe was Waarland een vrijwel 100
katholiek dorp, maar dat veranderde nu.
Verschillende ouders konden zich maar
moeilijk vinden in de rooms-katholieke
signatuur van de school. Schoolmis,
schoolcatechese, Eerste Communie en
Vormsel gaven regelmatig aanleiding tot
wrijvingen met deze ouders. Een aantal
van hen verkoos tot verdriet van De Heij
voor hun kinderen openbaar onderwijs
elders. Op den duur onderzochten zij
serieus de mogelijkheid een Openbare
School in Waarland te stichten. Dit bleef
zonder gevolgen.
De voorstanders vonden onvoldoende
medestanders om tot resultaten te
komen. Terugkijkend is het vooral de
hoge kwaliteit van het basisonderwijs
in die jaren geweest, die betrokkenen
heeft doen besluiten trouw te blijven
aan de Sint Janschool. Anderzijds is
het de verdienste van het team geweest,
