I. i U
25
Naar Alkmaar
In 1968 kocht Freek Stoop een benedenflat aan de Willem de Zwijgerlaan in Alkmaar. Goede bekenden van hem,
Willem Jonker en zijn vrouw Riek Hoek van De Posthoorn, en tante Nel Ligthart van café ’s Landmans Welvaren
uit Zijdewind gingen daar ook wonen. Als Westfriezen onder elkaar haalden ze heel wat herinneringen op. Freek
en Truus hielden van lekker eten en regelmatig waren ze ’s zaterdags te gast in Motel Alkmaar. De uitwerking van
deze geneugten was ze dan ook aan te zien.
De zondag begon met een H. Mis in de Don Boscokerk, dan thuis koffie drinken en ’s middags kwamen de
kinderen met kleinkinderen op bezoek. Bij mooi weer gingen ze met zijn allen wandelen in de Hout en namen ze
een lekker ijsje toe.
Van lange vakanties hielden ze niet. In de jaren vijftig gingen ze soms een weekje naar Duitsland. Freek was blij
als hij weer thuis was en met zijn handen de bollen kon voelen. Dan was hij op zijn best. Voor moeders ga ik op
vakantie, heeft hij zich wel eens laten ontvallen. Toen hij in Alkmaar woonde, maakte hij in het voorjaar graag een
ritje naar Breezand, Anna Paulowna en Friesland, want bloembollen bleven zijn grote passie.
Eind jaren zeventig kreeg Freek hartklachten en daarna een longaandoening. Na een kort ziekbed stierf hij op
73-jarige leeftijd op 12 februari 1981 te Alkmaar.
Vier jaar later werd Truus Bos getroffen door een herseninfarct. Ze raakte in een rolstoel en had veel zorg nodig. Ze wilde
graag terug naar Waarland. Hier woonden immers vier van haar kinderen. In Sabinahof kreeg ze een goede verpleging en
over bezoek had ze niet te klagen. Op 12 november 1993 is ze, op bijna 82-jarige leeftijd, overleden.
Lies was met haar man Willem Dekker ook naar de Willem de Zwijgerlaan verhuisd. Tot 1978 reed ze dagelijks
vanuit Alkmaar met haar vader mee naar de zaak aan de Waarlandsweg. Daarna is Lies gaan werken op de
administratie in het St. Elisabethziekenhuis.
De opvolging in beeld.
In 1978 neemt Gerard
officieel de sleutels
van het kantoor in
ontvangst. V.l.n.r.
Cock Stoop-Ligthart,
Gerard, Freek, Lies,
Truus Stoop-Bos.
Freek en Gerard reageerden minder
heftig. Ze waren het wel met haar eens,
maar op dat moment was er toch weinig
aan te doen. In sommige gevallen was
er tegen een extreem hoge premie een
kredietverzekering afgesloten. Als het
moeilijk werd, troffen de bank en de
bollenveilingen wel eens een bijzondere
financiële regeling met F. Stoop NV en
zo hielpen ze het bedrijf uit de financiële
zorgen.
De overname
Stoppen op het moment dat het verstan
dig is om het te doen. Dit deden Freek
en Lies. Vooral de spanningen met bui
tenlandse afnemers gaven voor hen de
doorslag. In het voorjaar van 1978 zat
Freek bij Gerard en Cock op de koffie.
We moeten maar eens over de overdracht
praten, stelde Freek voor. Wat denk jij
dat mijn portie ongeveer waard is?
Gerard dacht een poosje na en deed een
bod. Freek vond het voorstel te karig.
Hij pakte zijn sigarendoos, schreef op
de achterkant met potlood wat getallen
in de plus en in de min en hij kwam tot
een verschil van enkele tienduizenden
guldens. Naar goed koopmansgebruik
werd er gemiddeld.
V tl
L
