’Deze zaak was al geregeld met de
Pastoors uit de naaste Parochies
33
Protesten
Een maand later kwam men alweer
bijeen naar aanleiding van protesten
van ouders van de hoogste klassen over
de voorgenomen veranderingen rond de
viering van de Doopbeloften. Nadat ieder
zijn mening naar voren had gebracht,
vroeg Mh Pastoor het woord.
Hij was zeer gebelgd over de gang van
zaken.
Deze zaak (de wijze waarop en wanneer
het feest gevierd zou worden) was al
geregeld met de Pastoors uit de naaste
Parochies. En hij wenste niet dat er door
het Oudercomité hierin verandering werd
gebracht. Waarom of hij dit de vorige
vergadering niet heeft opgemerkt is nog
onduidelijk. Nadat in zijn bijzijn 1 V uur
de viering van Paaszaterdag.) Ook deze
traditionele vorm moest het ontgelden en
een beter bij de kinderen passend alterna
tief kwam er voor in de plaats. Een jeugd-
driedaagse met film, spel, godsdienston
derwijs, maar ook seksuele voorlichting.
Dit laatste onderwerp leverde weer de
nodige tegenstellingen op binnen het
Oudercomité. Men ging er in eerste
instantie vanuit dat de kinderen thuis al
een volledige voorlichting hebben gehad
van de ouders. Met dit standpunt waren
de ouders het lang niet eens. Na weer een
lange discussie stelde meester De Heij voor
om aan de ouders schriftelijk toestemming
te vragen om alle punten te mogen behan
delen die vallen onder seksuele voorlich
ting. In vervolg hierop werd voorgesteld
iemand van het Vormingscentrum Dijk en
Duin uit te nodigen om met de ouders te
spreken over begeleiding van hun kinderen.
Nadat in deze vergadering tot slot werd
gesproken over het wel of niet laten door
gaan van de Plechtige Hernieuwing der
Doopbeloften, werd besloten om de drie
daagse retraite af te sluiten op woensdag
avond samen met de ouders tijdens een hei
lige Mis in school of kerk. Rond half
twaalf sluit de voorzitter deze vergadering
en de notuliste rondt het verslag af met de
verzuchting: Laten we hopen dat allerlei
vernieuwingen ook verbeteringen mogen
zijn. Wij nemen besluiten voor de jeugd,
maar hoe zal de jeugd reageren?
School en parochie
Het vorenstaande geeft slechts enkele
voorbeelden aan van de gewijzigde ver
houding tussen parochie en school. Tot
de jaren zeventig van de vorige eeuw
bestond er een hechte band tussen hen.
Het is ook de verdienste van meester De
Heij geweest, dat hij vanaf het eerste
begin van zijn loopbaan in Waarland
deze band zo goed mogelijk in stand
hield. Bij elke benoeming van een nieuwe
leerkracht verlangde hij een duidelijke be
trokkenheid bij de Kerk en de dorpsge
meenschap. Ruud Witte, in 1958 benoemd
in Waarland, geeft hiervan een treffende
beschrijving in het jubileumboekje dat is
verschenen ter gelegenheid van 75-jaar
katholiek onderwijs in Waarland.
over dit onderwerp is gesproken, zullen
wij ons, na deze uitspraak van onze gees
telijk adviseur, maar met aardse zaken
bezighouden en de Doopgedachten maar
te vieren zoals door de pastoors is afge
sproken. Aldus de notulen. Het conflict
draaide om het feit, dat de Hernieuwing
der Doopbeloften op een zondag en in
de kerk moest gebeuren. Een doorde
weekse dag voor dit feest was uit den
boze, immers de feestelijke en druk be
zochte viering in de parochiekerk zou
komen te vervallen en het familiefeest,
wat het altijd was geweest, zou verdwij
nen. Verder hadden de pastoors afge
sproken dat het feest in de parochies
op verschillende zondagen gevierd zou
worden, zodat over en weer familie
bezoek mogelijk zou zijn. Het is vrijwel
zeker de laatste keer geweest, dat de
parochieherder op zo’n manier zijn gezag
kon doen gelden.
Eindelijk bouwen
Keren we terug naar de perikelen rond de
bouw van de nieuwe school. Op 9 maart
1965 deelde de Staatssecretaris van
Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen
mee, dat de bouw van een r.-k. school
voor gewoon lager onderwijs te Waar
land op de urgentielijst scholenbouw
lager onderwijs was geplaatst. Het was
een eerste aanzet voor de nieuwe school,
waarbij alle betrokkenen er van uit
gingen dat het vervolg niet meer zo lang
op zich kon laten wachten. Het school
bestuur mocht in ieder geval vanaf dat
moment echt met praktische zaken aan
de slag gaan.
