32
idee bleek zo interessant dat besloten
werd dat de voorzitter en secretaresse
eens met pastoor hierover zouden
gaan spreken. Dit overleg mondde
uit in een gezamenlijke vergadering
van Oudercomité en Kerkbestuur.
Aan de vorming van een afzonderlijk
Schoolbestuur bleken nogal wat haken
en ogen te zitten. Met name de rol van de
parochie moest duidelijk in de statuten
worden verankerd. Besloten werd de
Raad van Overleg te vragen deze zaak
verder uit te werken en kandidaat-
bestuursleden voor het te vormen school
bestuur te zoeken. De Raad van Overleg,
waarin alle geledingen van de Waarlandse
gemeenschap waren vertegenwoordigd,
nam royaal de tijd alvorens men tot een
voorstel kwam. Binnen dit overlegorgaan
kwamen tegenstellingen over de wijze
waarop de rol van de Kerk vorm moest
worden gegeven tot uiting. Het Tweede
Vaticaans Concilie (1962-’63) had de
aanzet gegeven tot vele veranderingen
binnen de katholieke Kerk. Het altijd zo
volgzame katholiek Nederland deed daar
nog een schepje bovenop, waardoor vele
vertrouwde zaken ter discussie werden
gesteld.
Eerste Communie
Ook de verhouding tussen school en
parochie in Waarland ontkwam niet aan
de tijdgeest. Aan vaste gewoonten en
afspraken werd getornd, maar voordat
dat zover was, gingen ellenlange verga
deringen hieraan vooraf. Zo discussieer
de het Oudercomité op 23 augustus 1969
over de Eerste Communie. Men wist niet
beter dan dat dit in de eerste klas (nu groep
drie) gebeurde. Deze keer maakte de
juffrouw van de eerste klas hiertegen
bezwaar: De kinderen moesten in korte
tijd leren lezen en schrijven. Dat kwam
elk jaar onder druk doordat de voorbe
reiding van biecht en 1e Communie een
groot beslag op de beschikbare lesuren
legde. Alle ouders gaven de voorkeur
aan het oude systeem. Ze beriepen zich
op Paus Pius X. Deze had immers in
1910 de kindercommunie ingeteld en
dat betekende dat kinderen vanaf hun
zevende jaar op zondag verplicht de H.
Mis moesten bijwonen en dan zouden ze
de Communie niet kunnen ontvangen?!?
Dat kon toch niet! Na urenlang beraad
kwamen de standpunten niet nader tot
elkaar, tot iemand met het voorstel kwam
te gaan stemmen over het voorstel: om dit
jaar nog de Eerste Communievoorberei
ding in de eerste klas te doen en volgend
jaar in de tweede (nu groep 4). Pastoor
Laan, benoemd na achtereenvolgens
pastoor Breedveld en pastoor Bakkum,
ging mee met het standpunt van de leer
krachten en vond het een heel belangrijk
punt dat de kinderen er goed op voor
bereid zijn. En zo werd voor het eerst
in de geschiedenis van het Oudercomité
gestemd. Uit de stemming bleek dat de
meeste ouders over de streep waren ge
trokken en het voorstel goedkeurden.
Hernieuwing Doopbeloften
Een ander heikel punt was de Plechtige
Hernieuwing der Doopbeloften. Het gaat
daarbij over de beloften die bij het H.
Doopsel door de peter en meter namens
de dopeling worden uitgesproken: de
drievoudige afzwering van de duivel en
drievoudige belijdenis van het geloof
in God. Bij de Plechtige Hernieuwing
der Doopbeloften werden deze door de
kinderen herhaald. De feestdag waarop dit
gebeurde was vergelijkbaar met die van
de Eerste Communie. Jongens in nieuwe
kleren gestoken en meisjes gekleed in
feestelijke kleding waren de hele dag het
middelpunt van de belangstelling. Ooms en
tantes, evenals buren en bekenden kwamen
zo’n dag op bezoek en gaven een passend
cadeautje in de vorm van een religieus
getint schilderijtje, een wijwaterbakje of het
traditionele diezenéétje (ontbijtserviesje).
(Tegenwoordig is de hernieuwing van
de doopbeloften een vast onderdeel van
mo' d2
Plechtige
Geloofsbelijdenis
Hernieuwing der
Doopbeloften
AU blijvende herinnering aan deze dag
i* U dit kerkboek ter hand geateld door
Uw Pastoor
en
van
