T I V i I 29 Foto tijdens het 40-jarig bestaan. Zes dames die al lid zijn vanaf het begin. V.l.n.r: Mien Volkers Veldman, Toos de Heij-Bezuijen, Vera Moras-Dekker, Tinie Danenberg-Pankras, Trien Bruin-Kuijs, Annie Bakker-Bruin. Einde KVG Nederland Begin 1900 is de strijd om het vrouwenkiesrecht actueel. In 1911 overwegen pater Alphons Ariëns en Albertine Steenhoff een vrouwenbond op te richten. In 1912 gaat Albertine overal, zo ook bij het Nederlandse Episcopaat, uitleggen wat zij en Ariëns voor ogen hebben. Dat riep in eerste instantie weerstand op. In 1913 krijgen echter in iedere diocees de geestelijken de opdracht een Diocesane Vrouwenbond op te richten. In 1913 werd de Katholieke Nederlandse Vrouwenbond opgericht en in datzelfde jaar wordt internationale aansluiting gezocht bij de Wereld Unie. De diocesane bonden steken in 1919 de hoofden bij elkaar en gaan samenwerken en zo komt de landelijke federatie van Katholieke Vrouwenbonden van de grond. Het blad De Katholieke Vrouw wordt uitgegeven. Vanaf 1928 wordt de belangstelling sterker religieus. In 1930 scheiden boerinnen en arbeidersvrouwen zich af van de bond. De Tweede Wereldoorlog heeft een ingrijpende invloed; het blad De Katholieke Vrouw gaat ondergronds. In 1946 begint men opnieuw, nu als Rooms-Katholieke Vrouwengemeenschap, wat uiteindelijk Katholiek Vrouwengilde Nederland is geworden. De indeling in diocesen blijft tot 1975 bestaan, daarna gaat men over naar een landelijke organisatie, gevormd door afgevaardigden per provincie. In de loop van de tijd is in toenemende mate nadruk gelegd op het belang van deelname van vrouwen in de politiek maatschappelijke besluitvormingsprocessen, én op de noodzaak van vrouwen op invloedrijke posities. Vele vrouwen hebben hun schouders gezet onder de emancipatie van de vrouw in al haar geledingen. Door opleiding en mondig heid zijn vele jonge vrouwen in het arbeidsproces terechtgekomen. Ze zijn minder aan huis gekluisterd, minder kerkelijk gebonden. De vrouw heeft een ander wereldbeeld: zij kijkt over de grenzen en is strijdbaarder geworden. Bron: Doorkijk nr 347, maandblad van het KVG. zoek gebracht aan de Ringers (cacao) fabriek in Alkmaar en werd een demon- stratieavond van de nieuwste huishou delijke voorwerpen georganiseerd. Van bloemenbesproeier tot mixers. Zeer veel artikelen van plastiek waren er, wat steeds meer in gebruik begint te komen, schreef de notuliste in januari 1960. In januari 1973 stond een excursie naar de Hoogovens op het programma. Elders in dat jaar werd een quiz huishoudelijke voorlichting gehouden en in november 1976 kwam men samen voor koekvergulden (het versieren van speculaas en taaitaai). In 1977 hield dokter Hageman een voor dracht over de vrouw in de overgang. Later in dat jaar kon men een demonstra- tieavond over zeep bijwonen. We gingen allen met een leuke verrassing (een schort) naar huis, werd genotuleerd. Eendagsbestuur Zo nu en dan werd het organiseren van een bijeenkomst overgelaten aan het zogeheten eendags- bestuur; andere leden dan de bestuursleden verzorgden de in vulling van een avond. Met de gelden die beschikbaar zijn gesteld door het KVG- bestuur (75 gulden, inclusief bloemen, cake, e.d.) moet men het doen, staat te lezen op een los, ongedateerd A4-tje tus sen de KVG-naslagwerken. De zaalhuur is voor het KVG-bestuur. Tevens is het een besloten avond van KVG-leden. De berichten hierover dienen zich te beperken tot 1 a 2 stukjes in de W4.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2008 | | pagina 29