Bij hun kinderen
In die tijd was het heel gewoon dat meis
jes op jonge leeftijd uit dienen gingen.
Zo verging het ook Neeltje Danenberg uit
de Heerhugowaard. Ze kreeg een betrek
king in Waarland. Daar ontmoette ze
Adam Bruin, met wie zij in 1904 trouwde.
Haar oudste broer Kees werd landarbeider
in de Waard en haar andere twee broers,
Hendrik en Pieter, vonden werk in Waar
land. Neeltjes ouders, Klaas Danenberg
en Trijntje Bommer woonden in een oud
Het stolpje werd gekocht door Piet
Bekker. Hij kwam uit Noord-Scharwoude
en was getrouwd met Mina Burger uit
’t Veld. Hij was vooruitstrevend en
liet een koolberging naast zijn woning
bouwen. Door hard werken en vaak
goede prijzen voor zijn aardappelen en
kool, kon hij zijn gezin van acht kinderen
goed onderhouden.
Kopen is toch beter dan huren, moet
Neeltjes broer Hendrik hebben gedacht.
Tijdens de openbare verkoping van het huis
van Piet Bekker op 6 december 1918 was
hij aanwezig. Na wat aarzeling kocht hij
de boeren-stolp met daarbij vier percelen
land voor f5.500.-.
Zijn vader en moeder verhuisden mee
van de kaai naar de stolp tegenover de
Peluwen akker. In april 1921 trouwde
Hendrik met Trien Groot en vanaf toen
werd de woning in tweeën bewoond.
Er wonen nog vijf kleinkinderen van
Klaas Danenberg en Trijntje Bommer in
Waarland. De oudste dochter van Pieter
Danenberg en Sigberta Jong, Trien Bruin-
Danenberg, weet uit haar herinnering
nog: Ik kwam graag bij opa en opie
Danenberg. Opie was stokdoof en ik
moest alles op een leitje schrijven, want
ze wilde toch graag alle nieuwtjes weten.
Maar als ik naar huis ging, moest het
leitje schoon zijn. Steevast kreeg ik altijd
een kokkinje. Dat was een soort stroop-
balletje. Ik was een jaar of tien en maakte
pannen schoon. Ik deed dat op de boen-
stoep bij de sloot tussen het huis en de
werkplaats van Van der Gulik. De pan
nen waren erg vies van binnen. Met een
boender en wat klei was ik druk bezig.
Opeens viel ik te water en opoe riep
tegen opa: Dat moidje van Piet loit te
water. Hij heeft me eruit gehaald en naar
huis gebracht. Nu het huis van de familie
Bakker op nummer 28. Ook weet ze nog
dat haar grootvader geen waterleiding
wilde. Hij hield het bij de regenput, want
opa beweerde: Wil je nog beter water
hebben dan dat van Onze Lieve Heer.
huisje aan de Groenedijk in de Heerhugo-
waard. Vader was boerenknecht en moeder
verdiende wat bij met naai- en herstelwerk.
Het was geen vetpot en voor hun ouwe dag
waren ze aangewezen op de verzorging
door hun kinderen. In 1914 kwam aan de
kaai nabij de Hogebrug een huisje leeg.
Neeltje vertelde dit aan haar ouders. Dat
moste we maar doen, hé, was vaders reactie
en in mei 1914 verhuisden Klaas en Trijntje
Danenberg naar Waarland.
In een aanleunwoning van Sabinahof
woont mevrouw Nel Boekel-Bruin, doch
ter van Adam Bruin en Neeltje Danenberg.
Regelmatig ging ook zij bij haar groot
ouders op bezoek. Dit gebeurde dan meest
al op zondag na de H. Mis.
Dit duurde tot 1918. Piet Bekker werd
rugpatiënt en de dokter gaf hem het
advies te stoppen als tuinder en iets
anders te beginnen. Eerst probeerde hij
het winkeltje van bakker Wester (nu:
Kerkstraat 8-10) te kopen. Over de prijs
echter konden ze het niet eens worden.
Een andere optie was een nieuwe
winkel nabij de nog te bouwen kerk.
Dit lukte. Aannemer Van der Gulik en
metselaar Siem Jaspers bouwden een
nieuw pand (nu: de Bowling, Kerkstraat
40) en Piet Bekker ging in de textiel
en huishoudelijke artikelen. Zijn oude
woning en het land, waaronder enkele
percelen van de Veluwen Akker, werden
tijdens een openbare verkoping verkocht.
20
I Klaas Danenberg
I en Trijntje Bommer.
KJ;®
