17
Arie van Ophem
zou uiteindelijk de
zaak voortzetten.
Een foto uit de jaren
zestig van de hoek
Kerkstraat- Veluw eweg.
Links de Centra-winkel
van Jan Bruin-Kuijs.
Op de achtergrond de
woning en de PAM-
pomp van de familie
Stroet.
prijkte een emaillen reclamebord waarop
een pakje shag stond afgebeeld, met
als tekst: de èchte zware Van Nelle.
Arie was Anna’s enigst kind en het was
vanzelfsprekend dat hij de zaak zou
voortzetten. Hij trouwde in 1945 met
Mien Groen uit ’t Veld en moeder Anna
bleef bij hen inwonen.
Om een beeld te schetsen van het winkeltje
van zijn ouders, vertelt hun jongste zoon
Adrie: Elke morgen schoof mijn moeder
de grendel van het slot. Dat maakte zo
veel geluid, dat zelfs buurvrouw Jans
Zutt-Groen dat hoorde. In het winkeltje
was het mudje vol. Er stond een toonbank
met daarop een weegschaal en allerlei
flessen met snoepgoed. Ze verkochten
veel losse waar, zoals suiker, stroop en
groene zeep. Verder waren er houten
bakken met daarin o.a. erwten en bonen.
Op een plank stonden koekblikken, gevuld
met allerhande, kokosmoppen of reerugjes.
Als ze bol waren dan mochten mijn
broers en ik ze opeten. Klanten die klompen
of laarzen wilden hebben, gingen met moe
der mee naar achter, de trap op naar boven.
Ze zal wat hebben afgelopen op die trap,
want er zat haast geen spat verf meer op.
Buiten stonden twee grote vaten met peter-
olie. Verder hadden we een ’stamvat
waaruit de bussen van 4 liter werden
gevuld. De prijs van één bus peterolie was
toenf 0.84. Aldus Adrie van Ophem.
In 1970 werd het winkeltje voorgoed
gesloten. Arie van Ophem kocht aan de
Veluweweg de winkel met woonhuis
van de familie Lantman (nu: nummer
18). Gert Lantman was op 26 oktober
1969 overleden. Er was geen opvolger
en de zaak werd overgedaan aan collega-
kruidenier Van Ophem.
Een vierkante paal
We vervolgen onze wandeling. In de weg
tussen de nummers 11 en 13 aan de lin
kerzijde en 10 en 12 aan de andere kant
lag de Smidsbrug. Een verklaarbare naam,
want waar nu de familie Stroet woont,
liet Bertus Frederiks in 1902 bij die brug
zijn smederij bouwen. Frederiks heeft
maar kort in Waarland gewoond. Hij
verkocht de zaak aan Van Straaten en
vervolgens werd Dorus Annes eigenaar.
In 1921 kwam Jan Masteling vanuit
Warmenhuizen in de smederij. Hij stierf
in 1932 en daarna heeft zijn zoon Freek
het bedrijf voortgezet. Even verder stond
rechts kaasfabriek De Hoop op Zegen.
Tussen 1905 en 1918 was deze in bedrijf.
Elke morgen kwamen hier boeren met
hun paard-en-wagens of hondenkarren
om de melk bij de fabriek te brengen en
wei mee terug te nemen.
Het pleintje voor die fabriek (nu: Kerk
straat 2) is nog steeds te herkennen. Na
1918 werd de fabriek als woning gebruikt
door de familie Siem Jonker- Plijter. Bij
oudere inwoners van Waarland is nog be
kend dat er houten palen met elektriciteits
draden langs de weg stonden. Maar wat
bij hen veel minder bekend is, is dat mid
den op de driesprong Veluweweg-Kerk-
weg een vierkante ijzeren paal met ver
deelkast was geplaatst en dat via deze paal
de draden over de weg werden geleid.
