Als hoojd van een gezin
met zes kinderen
Familie Limmen-Borst
Fragment uit de kronieken van de familie Borst.
33
zijn nadeel. Dit blijkt uit een brief van
1923, die Piet Spaans aan het bestuur
van de banne schreef: De bedoelde
verlaging vanf 1- per week betekent een
zeer beduidende vermin-
dering van mijn inkomen.
Als hoofd van een gezin
met zes kinderen zal deze
verlaging tevens haren terugslag op het
gezin doen voelen. Ondergetekende fun
geert als straatmaker en naar mijn beste
weten met de grootste ijver. Ik verzoek
u eerbiedig de bovengeschetste loons
verlaging voor dit jaar nog niet toe te
passen. De banne had maling aan het
bezwaarschrift en Piet Spaans moest
genoegen nemen met die verlaging.
Door lichamelijke klachten moest hij per
1 maart 1946 node afscheid nemen als
wegwerker én met hem verdween een ver
trouwd gezicht aan Harenkarspels wegen.
Cees Limmen, zijn
vrouw Jansje Borst en
hun kinderen woonden
in de Slootgaard. De
boerderij stond aan
de ringsloot vlakbij
de loopbrug naar de
Schagerwaard. Hij had
in 1897 de boerderij van
zijn vader overgenomen.
Het was voor die tijd een
groot melkveebedrijf
met bijna twintig koeien,
twee paarden en wat
jongvee. Cees had een
knecht en een meid in
dienst. De knecht hielp
hem op het land en bij
het melken en de meid
werkte in de huishouding
en de kaasmakerij. De
kindersterfte in die jaren was groot. Dit lot trof ook het gezin Limmen-Borst. Binnen zes
jaar overleden vier jonge kinderen. In de zomer van 1908 kreeg Cees Limmen tuberculose
en overleed op 22 oktober van dat jaar aan de gevolgen hiervan. Hij was toen 44 jaar.
Buren, familie en bekenden kwamen Jansje Borst condoleren. Cees Trompetter uit
Noord-Scharwoude hoorde, dat het lichaam van de overledene op een boerenkar naar het
kerkhof in ’t Veld zou worden gebracht. Hij vond dat zijn vriend onwaardig en huurde
voor/10.- een met twee paarden bespannen rouwwagen. Het pad vanaf de boerderij naar
de Slootgaardweg zat vol gaten en kuilen. Op de dag van de begrafenis was het slecht
weer. De wagen reed meer langs het pad dan op het pad en moest bij de Slootgaardweg
aangekomen, helemaal worden schoongemaakt, alvorens de rit naar de kerk van ’t Veld
kon worden vervolgd.
In december 1911 is het boerenbedrijf verkocht aan Peter Verburg uit Noord-Scharwoude,
bekend van zijn zuurkool en conserven. Kort daarna hertrouwde Jansje Borst met Cees
Spil en de bruiloft werd gehouden op de dars van de boerderij. Ook op die dag was het
pad onbegaanbaar en de gasten, die lopend waren gekomen, kwamen onder de modder
op het feest aan. Eind april 1912 vertrokken Jansje Borst, drie van haar kinderen en Cees
Spil naar de Wogmeer. Hun grote grijze trekhond werd aan de achteras van de kapwagen
vastgebonden en moest zó meelopen. Over het pad, de half-verharde Slootgaardweg en
Zandweg, door Zijdewind en de Heerhugowaard naar de Wogmeer. Toen ze daar aankwa
men, sleepte de hond zich meer voort dan dat hij liep. Hij had zijn poten stuk gelopen.
