14
11 febr.
21 apr.
2 juni
24 okt.
1 nov.
9 nov.
26 dec.
29 dec.
Nieuwboer-van Baar. Zijn kennissenkring
was beperkt, maar als hij in Waarland
was, ging hij altijd op bezoek bij zijn
vrienden Siemon Groen aan de Veluwe-
weg, bakker Lou Groen aan de Kerkweg
en Siem Groen-Berkvens aan de Weelweg.
Als één van hen was overleden, vroeg
hij aan één van hun kinderen of deze de
Aan het Kerkepadje
Een 14-jarige jongen van de Oostkade
koos in 1921 voor het kloosterleven.
Natuurlijk speelde de opvoeding thuis
een belangrijke rol én er is een verhaal
bekend, dat de roeping tot het priester
schap van Piet Jongkind mogelijk heeft
beïnvloed.
De moeder van pater Jongkind was Jantje
Doodeman. Totdat ze ging dienen, woon
de ze aan de Oostkade. Haar ouderlijk
huis stond ongeveer dertig meter van de
spoorlijn aan het Kerkepadje. Dit land
pad begon aan de Veluweweg (nu: nr. 44),
ging een stukje langs de huidige Beemster-
boerweg en vervolgens rechtsaf de spoor
lijn over tot de Oostkade. Het was in natte
tijden moeilijk begaanbaar en men moest
dan extra uitkijken bij de glibberige plan
ken die over de sloten lagen. De naam is ge
makkelijk verklaard: het pad werd door de
kerkgangers veel gebruikt. Deze gingen
toentertijd naar ’t Veld, omdat Waarland
nog geen eigen parochie had. Na enkele be
trekkingen in de buurt, werd Jantje dienst
meid bij een boer in de Egmondermeer.
Bij hem werkte ook Jaap Jongkind en deze
koppelde Jantje aan zijn oudere broer Cees.
Ze trouwden op 1 mei 1890 en gingen wo
nen aan de Huijgendijk in Heerhugowaard.
Jantjes vader overleed en omdat haar moe
der hulp nodig had, kochten ze aan het Ker
kepadje het huisje naast moeder.
Vurig verlangden Jantje en Cees naai' kinde
ren. Na ruim zeventien jaar huwelijk werd
hun kinderwens toch vervuld. Begin sep
tember 1907 kondigde de nieuwe wereld
burger zich aan. Het werd een zware en
moeilijke bevalling. Dokter Maats uit Nieu
we Niedorp was bang dat moeder én kind
zouden sterven. De dokter bleef gedurende
drie dagen en nachten aanwezig, ’s Nachts
lag hij op een matras op de grond, zodat hij
zo af en toe een uurtje kon slapen.
Uit het dagboek van Siem Groen-Berkvens (1952)
Ook naar Cees en Jantje Jongkind in Schagen geweest.
Pater Jongkind te gast.
Pinkster. Naar Schagen ook even naar Cees en Jantje.
Op de begrafenis van Jantje Doodeman geweest.
Even bij Cees Jongkind geweest.
Naar Schagen. Op verjaarsdagsfeest van Cees Jongkind.
Naar Schagen. Even naar Cees Jongkind.
Pater Jongkind te gast.
plaats van hun vader als vriend wilde
overnemen. Vanaf middenjaren
tachtig is hij niet meer in
Waarland geweest.
Piet en Nel Nieuwboer
hebben hem, toen hij
negentig werd, in
België opgezocht,
’s Avonds nodigde
hij hen uit in een
sjiek restaurant voor
een copieus diner.
Na afloop bedankte
pater Jongkind Nel
en Piet. Het is het
laatste contact geweest
tussen de professeur en de
familie Nieuwboer-van Baar.
De geschiedenis van Waarland bleef
wél zijn belangstelling houden. Pater
Jongkind was vanaf 1993 lid van
Waarland van Toen en hij reageerde vaak
vol lof op de artikelen in Toendertoid.
Enkele maanden na zijn overlijden
heeft de Stichting een tiental foto’s,
brieven en enkele transportaktes uit zijn
nalatenschap ontvangen. De bijgesloten
brief van de kloosteroverste eindigt met:
In de hoop dat deze documenten u van
dienst kunnen zijn in functie van het cultu
reel erfgoed van uw streek en gemeente.
I Cees Jongkind en
Jantje Doodeman.
