r
Neeltje Jaspers-Bruin.
14
De opvolgers:
Herman en Simon.
Toen bleek hoe verstandig het was geweest,
dat hij zijn zoons bij zijn werk had betrok
ken. De verkaveling van de Speketer,
Koog- en Bleekmeer, Schaapskuil, Nieu
we Polder en de Smuigel was in volle
gang. Ook bij de realisatie van dit karwei
was Simon Jaspers als secretaris van de
Plaatselijke Commissie Ruilverkaveling
nauw betrokken en hij werd hierbij regel
matig bijgestaan door zijn broer Herman.
In 1965 werden al de verkavelde polders
binnen Waarlands omringdijk verenigd
tot het Waterschap Waarland. Toen gaf
Simon Jaspers wegens andere drukke
werkzaamheden, als makelaar o.g. en
zaakwaarnemeradministrateur, met pijn
in zijn hart het stokje over aan Piet
Hoedjes. Hiermee werd de band tussen
het waterschapwezen in Waarland en de
familie Jaspers verbroken.
maal niet gewend. Aanvankelijk kon hij
er moeilijk over praten, maar op aan
dringen van zijn vrouw ging hij toch naar
zijn huisarts. Deze constateerde een ern
stige vorm van leukemie. De ziekte was
niet te genezen en hij had niet zo lang
meer te leven. Toch kwam zijn overlijden
nog onverwachts. Op 18 februari 1962
overleed Jan Jaspers op 58-jarige leeftijd.
Niet bij de pakken neer
Positief in het leven staan en de goede ei
genschappen, die je in aanleg hebt, ont
wikkelen. Dat waren karakteristieke woor
den van Neeltje Jaspers-Bruin. En het niet
bij woorden laten, maar het ook doen. Ze
heeft nooit gemopperd dat haar man zo
vaak van huis was. Ze waardeerde zijn
werk en liet dit ook merken aan de kin
deren. Haar lust en leven was haar tuin.
Neeltje had een verscheidenheid aan plan
ten en bloemen, in die tijd iets bijzonders in
Waarland. Na het overlijden van haar man
Jan zat ze niet bij de pakken neer. Ze kocht
een stuk grond aan de Volleringweg en
wilde daarop een huis laten bouwen.
in 1976 zijn kantoor in Wognum onder
de naam: makelaarskantoor Jaspers-Van
Diepen. Op dit moment zijn er ook ne
venvestigingen in Heerhugowaard en
Purmerend. Herman, de op een na jongste
zoon, nam de verzekeringsportefeuilles
over. Zo blijft de traditie van verzeke
ringsagent tot vandaag de dag in stand.
Een traditie van bijna 90 jaar. Opa Siemen
Jaspers en diens broer Jan begonnen im
mers in 1918 als agent van de Brand-
verzekering-Maatschappij ‘Holland’ uit
Dordrecht. Het kantoor bij het huis aan
de Veluweweg 35 ging niet weg. Hier
vestigde Herman zijn werkplek.
Maar ze kreeg hiervoor geen toestemming
van de gemeente. In 1968 verruilde ze
Waarland, waar ze haar hele leven had ge
woond, voor Tuitjenhorn. Ze had er vrede
mee, wetende dat twee zoons het werk van
haar man voortzetten. Ook in Tuitjenhorn
was ze vaak bezig in haar tuin. Daarnaast
ging ze graag op reis.
S. M. JASPERS
WAARLAND
Eind jaren zestig werden
in verschillende West-
friese plaatsen woningen
gebouwd. Makelaars en
bouwondernemingen de
den goede zaken. Zo
ging het ook met Simon
Jaspers. Zijn kantoor aan de Kerkstraat
76-78 in Waarland werd te klein en hij
wilde voor zijn potentiële klanten midden
in West-Friesland werken. Hij vestigde
ZAAKWAARNEMER - ADMINISTRATEUR
