8
Jan Jaspers en
Trijntje van der Gragt.
Uit dit huwelijk werden Jan, Ali, Grietje,
Bets, Piet, Gert en Marie geboren. De lap-
piespoepen verdwenen uit de familie. Alle
vijf zoons van Jan Jaspers werden metselaar.
goed onder de knie had, vestigde hij zich
als zelfstandig ondernemer. Hij bouwde
een stolp aan de Zandweg in de Sloot
gaard (nu: nr. 2) en toen deze in 1869
klaar was, trouwde hij met Grietje Mo
lenaar. Tien jaar later stierf zijn vrouw
in het kraambed en bleef Jan achter met
zijn twee zoons, Ben en Siemen en zijn
dochter Neeltje. Spoedig daarna leerde
hij Trijntje van der Gragt kennen en hij
vroeg haar als huishoudster. Na een jaar
trouwden ze.
Niet kapot te krijgen
Aan het eind van de negentiende eeuw
was er in Waarland een lagere school, een
café De Tortelduif, waar men ook grut
terswaren kon kopen en een timmerbedrijf
van Arie Bakker. Kort na 1900 kwamen
daar een smederij, een bakkerij, een kaas-
fabriek en een tweede café bij. Dit was het
begin van het ontstaan van het dorp Waar
land, zou men kunnen zeggen.
Siemen Jaspers, de tweede zoon van Jan
Jaspers en Grietje Molenaar, woonde
schuin tegenover zijn ouderlijk huis aan
de Zandweg. (Deze woning werd later
bewoond door de familie Gert Poland).
Hij was getrouwd met Jantje Kooij en
samen hadden ze toen twee kinderen.
Siemen wilde niet langer onder de vleu
gels van zijn vader werken en dacht er
over om een eigen bedrijf te beginnen.
Hij kende Arie Bakker in Waarland en
omdat het hem handig leek om in de
buurt van de plaatselijke aannemer te
wonen bouwde hij een woning aan de
Veluweweg (nu: nr. 9). Toen in 1906 het
huis gereed was, betrok hij dit met zijn
gezin.
Enkele jaren later bleek Siemen toch
enigszins van gedachte te zijn veranderd.
Een vorm van samenwerking met zijn
vader en broer had toch kennelijk voor
delen. Op 1 januari 1910 werd er een
overeenkomst opgesteld, waarin staat
dat vanaf die datum voor gezamenlijke
rekening het metselbedrijf J. JASPERS
en ZONEN werd opgericht. Het was een
samenwerkingsverband tussen vader Jan
Jaspers en zijn zoons Siemen uit Waar
land en Jan uit Zijdewind. Waarom wer
den de andere drie jongens Ben, Piet en
Gert, die toch ook metselaar waren, niet
in het bedrijf betrokken? In het geval van
Ben viel dat te verklaren, want hij was in
1899 naar Alkmaar verhuisd. Maar
waarom Piet en Gert niet? De familie-
annalen geven hier geen antwoord op.
De zakelijke contacten met aannemer
Bakker waren van korte duur. Arie Bak
ker kreeg reuma en moest zijn bedrijfje
overdoen aan Piet Mooij. Samen met
hem bouwde Siemen Jaspers de sluis in
de Waarlandspolder. Helaas liep deze
klus uit op een fiasco. Doordat in de
slechte zomer van 1912 weinig gewerkt
kon worden èn door fouten in het bestek,
moest Piet Mooij f 1.000.- op de klus
toeleggen. Over het metselwerk was
de gemeenteopzichter Wartenhorst wèl
tevreden. Wat Siemen Jaspers maakt, is
niet meer kapot te krijgen, werd er vanaf
die tijd in Waarland gezegd. Tijdens de
verkaveling in 1950 kwam dat nog eens
duidelijk naar voren. Het lukte niet de
sluismuren te slopen en nabij het Molen-
huijs herinneren zij nog steeds aan het
gedegen vakwerk van Siemen Jaspers.
Het gezin van Siemen Jaspers en Jantje
Kooij breidde zich uit. Na Jan en Jo, die
in de Slootgaard waren geboren, kwamen
er nog vier jongens en vier meisjes
Eén van hen, Catharina, overleed in 1918
op twee-jarige leeftijd aan de Spaanse
griep.
De jongens werden al op jonge leeftijd
bij het werk van hun vader betrokken.
Bijna elke dag moesten zij met de hand
kar stenen, zand en grind brengen naar de
klus waaraan vader bezig was.
De kinderen van
Siemen en Jantje:
Jan, Jo, Gré, Marie, Ben,
Piet, Catharina (overleden
aan de Spaanse griep),
Cor, Trien en Simon.
