f 43 Een houten lantaarn paal met een lengte van 10 meter. Toen twee jaar later de versterker ver dwenen bleek, stond het bestuur opnieuw voor een probleem. Een nieuwe zou te kostbaar zijn en dus werd besloten een gebruikte versterker aan te schaffen. Er diende zich een mogelijkheid aan om dit via de Hoogovens te doen. Een ijsloos seizoen verder bleek de betreffende ver sterker niet beschikbaar te zijn. Wel ont ving men van Hoogovens een financiële bijdrage van f500.-, waardoor het be stuur plotseling wat meer mogelijkheden had. Over de lange kabel vanaf de ver sterker naar de speakers bestond de no dige twijfel. Het gevoel bestond dat deze kabel debet was aan nogal wat kwali teitsverlies van de muziek. Dankzij deze financiële opsteker kreeg Jaap het groene licht om de kabel te laten doormeten en om via zijn broer bij de Fa. Snaas te Schagen alsnog een splinternieuwe ver sterker aan te schaffen. Donker middenstuk Omdat de dagen in de winterperiode kort zijn, moet een beetje ijsbaan naast mu ziek natuurlijk eveneens beschikken over verlichting. Dan kan er ook na schooltijd en ’s avonds van de baan worden geno ten. Zo ook dus bij ijsbaan De Kuil. De elektriciteit voor de ijsbaan liep via de meter van het zwembad. Voor en na het seizoen werden de meterstanden ge noteerd en het daaruit blijkende verbruik werd met het zwembad verrekend. Om dat men nog niet over ruime middelen beschikte zag het bestuur ervan af vaste lichtmasten te plaatsen. Men koos ervoor enige steigerpalen aan het langs de baan staande hek te bevestigen, een kabel erheen en klaar. Wel wat provisorisch, maar goedkoop! Onvoldoende was rekening gehouden met de grote oppervlakte van de baan. Het lukte niet om de gehele baan in het licht te zetten. Na het eerste seizoen was het bestuur dan ook van plan om een paal van 10 meter bovengronds te plaatsen midden in de baan. Ook werd er een paal bij de ingang geplaatst om die goed van licht te voorzien. Daarnaast moesten er lichtpunten komen op het zwembadhok en op de inmiddels gebouwde schuur. Ook in de schuur moest elektriciteit komen; gedacht werd aan een 4-delig stopcontact en een afzonderlijk stopcon tact voor de muziek. Nadat Broer Dekker enkele berekeningen had gemaakt werd besloten om 2 lampen midden in de baan te plaatsen. Inclusief kabel en schakel- materiaal een forse investering van een kleine f2.500.-. Eind 1969 werd de lichtmast geplaatst. Het bestuur dubde aanvankelijk over de manier waarop de enorme lichtmast, een houten lantaarnpaal van zo’n 10 meter, moest worden geplaatst. Na een toelich ting door Dick Wever, die na een tele foontje op de vergadering was versche nen, besloot men de mast niet 2 meter in de grond te plaatsen, zoals aanvankelijk de bedoeling was, maar volledig boven gronds. Er werd een gat van HA m bij 1'A m gegraven en met beton gevuld. Twee u-balken van 3 m lang werden voor ongeveer de helft in het beton geplaatst. De paal zou daarna scharnierend tussen deze balken worden geplaatst. Het vergt niet veel fantasie om te begrijpen dat het neerzetten van dit enorme gevaarte, zonder hulp van ander materieel dan de Agria, een lastige en hachelijke onder neming was. Het kostte enorme moeite om het geheel rechtop te krijgen en om te voorkomen dat hij vervolgens door schoot. Toen de mast eenmaal overeind stond besloot het bestuur dan ook onmid dellijk om hem in de verzekering te doen. Het leggen van de kabel en het overige werk aan de mast en het lichtpunt bij de ingang van de baan werden zonder pro blemen door het bestuur gerealiseerd. Om ook het donkere middenstuk op de baan te verlichten moest aan weerszijden van de mast een lichtpunt komen.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2006 | | pagina 43