50
- 8. 40
- 23.25
- 178.80
- 182.10
- 122.70
- 77.73
- 440.20
- 87.12
- 151.12
in en uit. Met de verkaveling van de
Schaapkuil in de jaren zestig is deze brug
gesloopt.
Na ongeveer tweehonderd meter komen
bungalowpark De Oude Boomgaard en
de autosloperij van Van der Zel in beeld.
Links bevindt zich de zogenaamde sta-
pelhaven van de provincie. Deze stapel-
haven is gegraven midden jaren zeventig
en is voor een deel aangelegd op ‘t Hos-
sebosch.
In het verleden is over dit stuk oudland het
nodige te doen geweest. Zo maakte men in
1630 plannen om het Schaapskuilmeer
droog te leggen. De inwoners van Oudkar-
spel protesteerden heftig tegen dit voor
nemen. Zij oogstten het riet dat aan de
oevers en op de eilandjes groeide. Riet
werd gebruikt voor dakbedekking en iso
latie. Dat was voor hen een belangrijke
bron van inkomsten. Het Hof van Holland
moest eraan te pas komen om een eind aan
dit conflict te maken. Zij bepaalde dat het
meer mocht worden drooggemalen en dat
de rietsnijders een vergoeding kregen.
In het drooggemaakte meer lag het Hosse-
bosch, een stuk oudland, dat afwaterde
op de Schaapkuil. Het was bijna 2^ ha.
groot en bestond uit een vijftiental akkers,
voornamelijk zaadland. Enkele percelen
hadden een naam, zoals de Oude Pieter
Jacobsacker en de Vreericksacker. Beide
akkertjes hadden slechts een oppervlakte
van 8 snees of 0.20 ha.
Door het graven van het kanaal Omval-
Kolhorn, zijn enkele percelen van de
Schaapskuil en het Hossebosch afgesneden
Gebr. Stoop
C. Schipper
H. Leering
G. Kuiper
G.. Stoop-Hurkmans
S. van Diepen
P. Leering
C.L. Groot
S.Kuiper
G.Smit Nz.
N. Smit
J. Stoop Lz.
1.95
6. 95
1.65
van die polder. Een gedeelte van de oude
ringsloot werd gedempt en in overleg met
de Provinciale Waterstaat is toen gekozen
voor afwatering op het Amerswiel. Even
verderop, rechts, liggen drie sloten, haaks
op de Waardddijk. De middelste daarvan
was de grens tussen de voormalige ge
meenten Langedijk en Harenkarpsel. Na
de gemeentelijke herindeling van 1 januari
1990 behoort het Harenkarspels deel van
de Waarddijk tot het grondgebied van de
Heerhugowaard. De bewoners kregen een
andere postcode en ook in het telefoonboek
staan ze vermeld onder Heerhugowaard.
f 1.42
- 3. 43
- 20. 81
- 18. 21
f 32.62
- 28. 45
- 76. 90
- 2. 61
- 11. 10
- 175. 30
- 228. 95
- 48. -
- 214. 31
Het geld werd verdeeld
Tegenover huisnummer 6 van de fam.
Van Diepen is nog een stuk van de oude
ringsloot te zien. In dit doodlopende stuk
water lagen jarenlang boomstammen van
Houthandel Eecen. Deze dreven daar voor
de ontzuring van het eikenhout. Als dat
proces ten einde was, werden ze naar de
houtwerf in Oudkarspel gesleept. De dijk
maakt een bocht naar rechts en even verder
op staat het sluishuisje van de voormalige
Smuigelpolder. De laatste sluiswachter van
de Smuigelpolder was Piet Bos. Hij heeft
hier tot de ruilverkaveling gewoond. Daar
na heeft het polderbestuur de woning ver
kocht aan Bertus Ruiter. Voordat de officië
le overdracht plaatsvond is op aandringen
van wethouder Gert Jonker het nodige aan
de woning verbeterd. Anders zou het door
de gemeente onbewoonbaar worden ver
klaard. Tegenwoordig wordt deze woning
bewoond door de familie Van der Eng.
Naast de woning lag de sluis.
Eeuwenlang konden de eigena
ren via deze sluis naar en van
hun land varen. Eeuwenlang
konden diezelfde eigenaren de
dienst uitmaken over hun land.
Na de verkaveling was het afge
lopen met de zelfstandigheid.
De Smuigelpolder ging toen
deel uit maken van de Heer-
hugowaard.
Op 28 december 1964, vier
dagen voor de officiële liqui-
datiedatum, hield het polder
bestuur de laatste vergadering
in café Wolfswinkel te Heer-
hugowaard. Voorzitter S. Kui
per deed mede namens de pol
dermeesters J. Noordstrand
en Th. Bruin en de secretaris
H.B. Jaspers verslag over
Op 1 januari 1965 kwam een einde aan de zelfstandigheid van de Smuigelpolder.
Het voordelige kassaldo van de polder werd onder de ingelanden verdeeld.
Druipland:
S. Stam
F. van Schagen
Prov. Noordholland
G. Stoop-Hurkmans
Oud land:
Banne Harenkarspel f 35. 50
P. en M. Bos
G. Bos
A. Hoek
Prov. Noordholland
G. Zutt
Ned. Spoorwegen
J. Noordstrand
A. en D. Doodeman
Th. Bruin
