45 ‘Hier is het’. Op de voorgrond de woning van Hendrik en Mien, daar achter de stolp van Gert en Mart Kramer. Rechts de ‘kippebrug’ naar Waarlandspolder Alleen is maar alleen Kleermaker Konings kreeg veel opdrach ten van bekende kledingzaken in Rotter dam en had werk in overvloed. Hij was een uitstekend vakman en spon garen bij deze talenten. Hij vervaardigde mantels en mantelpakken, herenkostuums, kinder kleding en vermaakte gedragen kleding tot in het oneindige. Mien stond hem vaardig met naald en draad terzijde en was zijn rechterhand. De jaren gingen voorbij en werden gevuld met de dage lijkse arbeid en op de zondagen een ritje op de fiets of een bezoek aan Diergaarde Blijdorp. De Tweede Wereldoorlog brak uit en Rot terdam werd door een hevig bombarde ment getroffen. Een totale ontwrichting was het gevolg. De levensstandaard kel derde enorm. Dientengevolge bleven de opdrachten van de grote bedrijven uit en werd haar vader afhankelijk van het werk dat particulieren hem gunden. Het leven van Mien kabbelde verder, haar zuster Bep trouwde en verliet het ouder lijk huis en Mien en haar ouders bleven zitten waar ze zaten. In de flat. De leeftijd van de vier kruisjes was ze al lang en breed gepasseerd en dikwijls dwaalden haar gedachten af en probeerde uiteindelijk het diploma Jozefgezellen en was vanaf die tijd volledig gediplomeerd coupeuse. ze zich een voorstelling te maken over haar toekomst als haar vader en moeder er niet meer zouden zijn. Zij zijn immers ook al aardig op leeftijd en per slot van rekening hebben zij ook niet het eeuwige leven. De gedachte om moederziel alleen op dat flatje achter te blijven benauwde haar hevig. De kordate Mien nam het roer van haar leven in eigen handen en gaf het een andere wending. Knus met een koppie Hendrik Kramer was tuinder van beroep en werkte samen met zijn broer Jan. Ze verbouwden hoofdzakelijk zilveruitjes, aardappelen en kool. Niet lang na haar Een keurige heer Mien ontmoette Hendrik voor de eerste keer op het station in Haarlem. Hij leek precies op de foto die ze eer der van hem had gekregen. Een open, licht blozend ge zicht met daarin vriendelij ke blauwe ogen die haar een tikje ondeugend aankeken. Goed van postuur en keurig in de kleren. En..van goede katholieke huize. Een aan gename kennismaking volg de. Hendrik was 49 jaar en woonde in de Speketers- polder in Waarland. Met het verstrijken der maanden ver diepten zich de wederzijdse gevoelens. Meerdere malen ondernam Hendrik per spoor de reis naar Rotter dam om zijn Mien te ont moeten. Die zomer na hun eerste kennis making ging Mien voor het eerst naar Waarland. Toen de trein in Alkmaar arri veerde stond Hendrik haar keurig op te wachten met zijn eigen fiets en met een gehuurde damesfiets voor zijn Mientje. Genoeglijk fietsten ze samen door het Westfriese land richting Waarland. Bijna twee uur later reden ze het dorp binnen, passeerden de kerk en gingen vervolgens over een pad langs een boerderij, een smalle brug over en toen zei Hendrik: Hier is het. Mien maakte kennis met zijn broer Jan, zijn vrouw Rika Fredriks en hun kinderen, die bij hem overhuis woonden. De stilte en de rust die er van de polder uitging, maakten diepe indruk op Mien. Heerlijk vond ze het.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2006 | | pagina 45