De Tortelduif. Toen in 1946 schilder Gert
Groot het café van Jan Bos kocht, werd
de bewaarschool ondergebracht in het
schoolgebouw. Aan de achterkant van de
school was de ingang voor de kleuters.
Juffrouw Witte werd in 1948 opgevolgd
door Jo Kuijs. In 1950 kreeg Waarland
de beschikking over een fraai Jeugdhuis:
de voorloper van het huidige Dorpshuis.
De rechter zijvleugel verhuurde de pa
rochie, eigenaresse van het Jeugdhuis,
voor de som van f500.- per jaar aan het
bewaarschoolcomité. De kleuters verhuis
den naar de nieuwe locatie, waardoor
voorlopig een einde aan het ruimtegebrek
in de lagere school kwam. Juffrouw Kuijs
was dolgelukkig met het nieuwe onderko
men voor haar veertig kleuters in het
Jeugdhuis.
In de begroting was f 1.900.- opgenomen
als schoolgeld. Uitgaande van het begrote
aantal van 100 leerlingen komt dat neer
op een eigen bijdrage per kind van f 19.-.
De gemeente verleende haar medewerking
en een jaar later kon meester Raas aan
de gemeente melden: dat het aantal
leerlingen van de RK Kleuterschool te
Waarland op 1 Januari 1953 41 bedroeg
en vanaf 1 October 1953 91 leerlingen.
Voor de tweede klas was inmiddels juf
frouw Truus Stoop aangesteld. De beide
juffen kregen echter niet het normaal gel
dende salaris, want toen de gemeente de
subsidie voor 1955 verhoogde van f 20.-
naar f 25. - per leerling per jaar was daarbij
de volgende kanttekening geplaatst: Wij
zullen het op prijs stellen, indien U een
gedeelte van de verhoging zult willen be
stemmen voor de verbetering van de sala
riëring der leidsters: mej. J.A. Kuijs en
mej. G.M. Stoop. De schoolopziener van
het kleuteronderwijs in Noordholland heeft
ons hierop bij brief d.d. 3 Dec 54 speciaal
op geattendeerd. Het mag duidelijk zijn dat
de beide leidsters werden onderbetaald.
Uitstel
In de nacht van 31 januari op 1 februari
1953 braken door een zware noordwes-
terstorm op talrijke plaatsen in Zeeland,
Noord-Brabant, Zuid-Holland en Texel
de dijken door. Langzaam drong het tot
de bevolking door dat Nederland getrof
fen was door een ramp van ongekende
omvang. 1 Februari 1953 was ook de dag
waarop meester Raas vijfentwintig jaar
als hoofd van de lagere school in Waarland
werkzaam was. Vanwege de rampzalige
watersnood besloot men de feestelijk
heden tot nader datum uit te stellen.
Veertien dagen later stond in Waarland
een Missieweek gepland en daarna volgde
de stille vastentijd. Maar van uitstel
kwam geen afstel, want op 20 mei 1953
werd het jubileum uitbundig gevierd.
’s Morgens om acht uur droeg pastoor
S. Mol een plechtige H. Mis op voor de
jubilaris en zijn gezin. Door een haag
van bruidjes kwamen ze de kerk binnen.
Onder leiding van meester Oud zongen
de kinderen de vaste en wisselende
gezangen. Om tien uur werd het feest
voortgezet in het Jeugdhuis, waar
meester Raas door kinderen, personeel
en schoolbestuur werd gehuldigd. Hier
zongen de kinderen enkele liedjes onder
leiding van meester Van Hoogstraten.
In de zijvleugel
Al snel kondigde zich ook daar opnieuw
een gebrek aan ruimte aan. De naoorlog
se geboortegolf was namelijk ook aan
Waarland niet voorbijgegaan. Opnieuw
vond het schoolbestuur de oplossing in
het Jeugdhuis. Het benodigde geld voor
de inrichting was nog wel een probleem.
Het kerkbestuur ging huis aan huis rond
met een lijst, waarop mensen konden aan
geven een bedrag te willen schenken.
In korte tijd bracht dat het royale bedrag
van f3.700.- op.
Met dit bedrag
kon het lokaal
worden ingericht
en leermiddelen
worden aange
kocht. Meester
Raas secretaris
penningmeester
van het bewaar-
schoolcomité
schreef vervolgens
in een brief aan de
gemeente: het is
de bedoeling om
het aantal leer
lingen te brengen
op honderd.
Hiervoor zijn twee
lokalen nodig. Het
bestuur verzoekt
hierbij de subsidie
vast te stellen op
f 20.- per leerling.
Een begroting van
kosten gaat hierbij.
41
Een deel van de weke
lijkse rubriek ‘Bij het
kerkhek uit het Sursum
Corda van juni 1953.
„Ben je daar ook bij geweest, buurman?”
„Ja buurvrouw,! en dat ging zo: eerst
een welkomstliedmuziek en woorden
hadden de Heren Onderwijzers zelf ge
maakt. Daarna boden de kinderen hun ca
deau aan met een aardige samenspraak:
„waarover klaagt moeder thuis? Antwoord:
over kapotte klompen, over goedkope kool,
over as op de grond halt, we zijn er, as
op de grond, dat zal wel niet meer gebeu
ren bij onze goede meester’ Wje geven hem
een reuze asbak, een tuimelaar met ’n dek
sel er op, gemakkelijk en stevig. Dan is de
meester blij en zijn vrouw nog meer’
Toen nog een hulde-lied met „Lang zal hij
leven” en zie, daar kwamen 8 kinderen
naar voren, één uit iedere klas, en boden
een oorkonde aan, prachtig getekend door
meester van Hoogstraten. Vervolgens een
speech van meester Van der Ploeg, kort en
krachtig, net zoals hij zelf is, namens het
onderwijzend personeel en een speech
van mijnheer Pastoor, een gemoedelijk
woordje als herder van de parochie en als
voorzitter van het schoolbestuur, dat na
tuurlijk ook aanwezig was. En daarbij
kwamen de cadeaux: ’n grote kunst-atlas
van het schoolbestuur, een prachtige ge
smeed ijzeren lamp en 3 practische bijzet
tafeltjes van de parochianen. Meester Raas
stond op en dankte, zichtbaar bewogen, al
zijn verwachtingen waren overtroffen”.
