ONWIJS GAAF ONDERWIJS (XV)
Joop Zutt
34
Meester Raas
temiddden van zijn
leerlingen.
Rechts, in het donkere
pakje, Jan Zutt Az.
Na de oorlog
De naoorlogse jaren zijn vrijwel zeker de
moeilijkste geweest voor het onderwijs
in Waarland. Een tekort aan leerkrachten,
gebrek aan leermiddelen en tot overmaat
van ramp een gebrek aan brandstof om
de lokalen te verwarmen, waardoor een
aantal kinderen tijdelijk in ’t Veld, Heer-
hugowaard of Langedijk onderwijs moest
volgen. De kennisoverdracht aan de leer
lingen zal er ongetwijfeld onder hebben
geleden. Hoe de kinderen hun lagere
schooltijd zelf hebben ervaren, zal voor
ieder van hen verschillend zijn.
Misschien is het goed een leerling uit die
tijd zelf aan het woord te laten. Jan Zutt
Az. schetste enkele jaren geleden tijdens
een reünie van zijn klas het schoolleven
zoals hij dat in zijn herinnering heeft be
leefd. Lees zijn verhaal en ervaar het mee.
Eerste Communie
‘Juffrouw Al was de juf van
de eerste klas, waar we be
gonnen met rekenen en taal.
De hele klas samen:
1 1 2, 1 2 3, 1 3 4,
enzovoorts. Het grote letter-
bord, waar je de letters aan
Nederland krabbelde na vijf donkere oorlogsjaren voorzichtig
overeind. Alles was gericht op de wederopbouw van het land en
het ‘herstel van de orde’ in Nederlandsch-Indië. In de oorlog had
de opleiding voor onderwijzers vrijwel stilgestaan, waardoor
er nadien een groot tekort ontstond aan leerkrachten. Toen het
onderwijsteam in Waarland weer op sterkte was gebracht, bleek
er op zijn zachtst gezegd wel eens een minder getalenteerd iemand
tussen te zitten. Deze aflevering begint met de herinneringen van
een leerling uit die tijd.
Bewaarschool
‘Wanneer je wordt uitgenodigd voor een
reünie van een klas uit de lagere school
periode, gaan je gedachten onwillekeu
rig terug naar die tijd. Allerlei gebeurte
nissen uit die jaren komen boven drijven.
Er ontstond bij mij behoefte om wat op
te schrijven, om herinneringen uit die
tijd met anderen te delen. Hopelijk her
kennen ook jullie deze herinneringen.
Ons schoolleven begon midden in de
Tweede Wereldoorlog. Een tijd waarin
angst, honger en verdriet ons land teis
terden. Gelukkig hebben wij, als kinderen,
niet erg veel last van deze tijd gehad.
Honger was er hier niet zo zeer. Honder
den overvliegende bommenwerpers,
soms een luchtgevecht of het beschieten
van een trein waren voor ons meer sen
sationeel dan angstig. In september 1942
mochten we voor het eerst naar school.
De Tortelduif, het café van de familie
Bos, was het begin. De kleuterschool.
Juffrouw Witte onze eerste juf. Het to
neel ons eerste leslokaal.
Daar hebben we voor het
eerst samen gespeeld, ge
zongen en frutseltjes ge
maakt. We hebben er leren
bidden, maar ook het ruzie
maken hoorde bij deze pe
riode. Juffrouw Witte was
een erg lieve leidster en
wist altijd de vrede snel te
herstellen.’
- - -
