De Nuwjaarsrekening
Waarland, augustus 2005.
Riet Wever-Appel.
‘Skroif maar effies op voor moin’
dat werd vroeger veulal zoid.
Bai de winkelier, de bakker,
alleman stond wel ‘ns in ‘t kroit.
lens per week kreeg je ‘t briefde
van wat allegaar was haald.
En dat werd den, as d’r geld was,
achteraf metien betaald.
Maar de timmerman of skilder,
die skreef pas op ‘t end van ‘t jaar.
Wai, de joós, die moste den
met de rekening nai d’ ien en d' aar.
Moin vader was ‘n timmerman
en kwam ik den uit skoól vedaan,
den zoi hai ‘Maartje, jij ken wel
hiermee nai de Kiefies gaan.’
Dat wazze vier gezusters,
die weunde mooi bai mekaar.
Ze hadde ók ‘n boerderaai,
die ze verhuurde an ‘n aar.
blijven. Jan Mul overleed slechts acht
dagen later aan de gevolgen van een
zware longontsteking, zijn vrouw en
dochtertje verweesd achterlatend. Anna
Mekken moest de winkelvoorraad met
verlies terugverkopen. Verder moest zij
rondkomen van een schamele bijdrage
van de kerk en de gemeente. Het enige
dat zij als aandenken aan haar man wist
te behouden was een fraaie bloedkoralen
ketting. Een erfstuk dat thans door haar
dochter Gre wordt gekoesterd. In de
werkplaats van de Firma Keet herinnert
de timmerkist van Arie Mul, inclusief
zijn conische zaag, aan deze timmerman-
vakman. De wat vreemde uitbouw, de
voormalige winkel van Jan Mul aan het
woonhuis Weelweg 4, etaleert het beeld
van vandaag.
Toen ik in ‘t hossie stond
en deer bar zocht nai de bel,
werd de deur al open daan:
‘Dag me kind, we zagge je wel.’
‘t Was bedat al skemerig,
toen ik in de kamer kwam.
‘t Rook puur nei turf en kamfer
en rond de kachel zat ‘t span.
Ik kreeg ‘n stoel, ‘n koppie melk,
ze ware merakels goed.
Toen begonne ze te vrage:
‘Is bai jullie wel alles goed?
Hoe hiet je en hoe oud ben je?
Gaat ‘t al wat met tante Trien?
Ze is zeker niet zo sterk?
Dat ken je wel an d’r zien.
Het je oudste zus verkeer,
weer komt die joon vedaan?
En is je moeder iemeslesten,
Zundags nai ‘t ziekenhuis gaan?’
Met dank aan:
Gre de Nijs-Mul te Tuitjenhom.
Familie Keet te Waarland
Peter Langendijk te Zuid-Scharwoude.
Geraadpleegde bronnen:
Regionaal Archief te Alkmaar.
Gedenkboek van de
Nederlandsche Aannemersbond.
Waarland van Toen, deel I door
Arie Zutt.
Archief van de Verenigde
Noordhollandse Dagbladen.
Keet, 90 jaar in hout,
Toendertoid nr 24, door
Piet Kleverlaan.
Ze vroege echt je hemd van ‘t gat.
Ik gaf antwoord op hullie vrage,
voelde me verlegen groot.
Zo ging zuks in die dage.
De rekening ging effies rond,
iederien die knikte ja!!!
Uit de bedstee kwam ‘t kissie,
ientje telde ‘t geld toen na.
En ik ging met ‘n volle knip
toen weer op ‘n draf nei huis.
Deer vertelde ik dut genies,
‘t ging allegaar zo aars as thuis.
Maar as ik soms weer kamfer ruik,
wordt dut weer voor de dag haald.
‘t Ware beste brave mensen
en de rekening is betaald.
22
