14 Foto van de familie Wester. Van links naar rechts: een kleindochter, Dirk Wester, kleinzoon Gerard. Midden: Gerrit sr, Gerrit jr, Jan en zijn vrouw Janme Hoekstra, Marie Wester, Aafje Doodeman. Achter: Jo Wester en haar man Aak Bout, Cor Kaandorp en Ant Wester, Aaf Wester en Tinus Bruin, Geertje Wester en Dirk Bruin. denwagens enigszins te dempen. A.K de Jong, zoon van de kastelein van De Tortelduif, schreef in november 1920 een brief aan hun vroegere commensaal Klaas de Knegt: A Is schoolmeester ben je al weer een tijdje weg bij ons. We missen je thuis wel hoor. Ja, bij Wester is ook heel wat veranderd. Je wist dat Marie al vijf jaar in De Rijp woont. Hopende op... Gerrit Wester bleef handelaar en kon met het geld dat hij verdiende zijn nog thuis wonende kinderen redelijk onderhouden. Maar wat moest hij met zijn pand? Wie wilde het kopen of wilde de bakkerij voortzetten? Op een zekere dag kwam Piet Bekker bij hem langs. Hij woonde met zijn vrouw en acht kinderen in een oude stolp aan de huidige Veluweweg. Piet Bekker had last van zijn rug gekre gen. Het werk op het land werd hem te zwaar en hij keek uit naar ander werk. Van Waarland naar Alkmaar, van een vrij staand huis in een klem dorp naar een wo ning in de stad, was een hele overgang. Hij was vijfenvijftig jaar en moest hier de draad weer oppakken. Hij had een optimi stisch karakter en daarom lukte het hem om samen met zijn kinderen een nieuw bestaan op te bouwen. De eerste jaren kocht hij bij tuinders aardappelen en groen ten en verkocht die in de stad. Toen in 1926 zijn zoon Dirk met Aalje Doodeman uit Heerhugowaard-De Noord trouwde, drie dochters werk buitenshuis hadden gevonden en één dochter in het klooster trad, ging hij inwonen bij zijn zoon Dirk en zijn vrouw. Deze hadden een groente zaak in de Koorstraat tegenover de Grote Kerk in Alkmaar.Vader Gerrit kreeg bij hen een eigen kamertje. Dat betekende niet dat hij achter de geraniums bleef zitten. Naast het pakhuis van zijn zoon was een stukje land. Hierop bouwde hij hokken, waarin hij konijnen hield. Hij voerde zijn beesten met de groente die niet werd verkocht. Vaak waren het er meer dan tweehonderd. Als ze vet genoeg waren, Misschien iets in de textiel? De koop van het pand ging echter niet door en Wester bleef op zoek naar een koper. In maart 1922 kwam een serieuze kandi daat. Cor Jongkind woonde in de Smuigel en was bakkersknecht van beroep. Hij wilde voor zichzelf beginnen. Munten en klanten, dat moest hij hebben om een zaak te kunnen starten.Wie hem met geld heeft geholpen, vermeldt de geschiedenis niet, maar met zijn potentiële klanten zat het wel goed. Cor Jong kind trouwde op 26 april van dat jaar met Grietje Dekker, een dochter van Andries Dekker en Betje Leek. Hij ging er vanuit dat de hele familie Dekker hem de klandizie van brood en koek zou gunnen. Dat zou al een stevige basis voor zijn bedrijf betekenen. Toen de koopakte bij de notaris was gepasseerd, kon Gerrit Wester verhui zen. Hij vertrok naar de Korte Nieuwesloot in Alkmaar met zijn kinde ren Dirk, Aaf, Aagie, Antje, Jo en Willem. Wat je niet wist is dat ruim twee jaar geleden bij Wester een vreeselijk ziekte, typhus, heerschte. De vrouw, Mina en Kees dood vanwege de typhus. En nu zijn ook Geertje en Jan getrouwd, terwijl Klaas en Gerrit al geruime tijd op studie zijn in Noord-Brabant ter opleiding van geestelijke. Had jij dat gedacht van Klaas? Ik niet. De tegenslagen thuis hadden hem echter ernstig gemaakt, zei hij. Efin, hij moet ’t zelf weten. En ik moet je de complimenten nog doen van enkele leden uit ’t gezin Wester.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2005 | | pagina 14