Dirk Doodeman.
31
Het eind in zicht
Het was al jaren een vaste gewoonte
dat iedereen, het bestuur en de inge
landen, na de officiële sluiting van de
vergadering een uurtje nableef. Onder
het genot van een ouwe klare konden
de nieuwtjes en sterke verhalen worden
uitgewisseld. Het was goed voor de
samenhorigheid en het bleef dan ook niet
bij één borreltje.
Het bestuur van de Boomerpolder bestond
in die periode uit twee personen. De keuze
voor het bestuur was beperkt, omdat het
aantal ingelanden zeer klein was. De tuin
der met de meeste grond zat dus altijd in
het bestuur. Naast Noordstrand en Bos is
ook de familie Doodeman nauw betrok
ken geweest bij de Boomerpolder. Vele
jaren heeft Dirk Doodeman in het bestuur
gezeten en toen hij op 2 september 1937
overleed, volgde zijn zoon Arie hem op.
Als er geld tekort was, waren zij bereid dit
voor te schieten. Uit de notulen blijkt dat
er tot 1965 eigenlijk weinig gebeurde. We
lezen over een bestuurswisseling omdat
iemand zijn land verkocht, geen zin meer
had of overleed. Verder ging het in de
rondvraag over het verzekeren van de
molen en over de mogelijkheid van
verkavelen.
Hij kreeg de schuld dat de vijzel kapot
was geraakt. Gelukkig kreeg hij van
de vergadering nog een jaar respijt als
molenaar.
Begin jaren zestig waren alle polders
binnen het rondje Waarland verkaveld.
Door nieuwe bedrijfsvoering bleek dat
kleine bedrijven onvoldoende inkomsten
hadden. Verschillende Waarlandse
tuinders verkochten of verhuurden hun
land en zochten werk bij de Hoogovens
of in de wegenbouw. Het land in de on
verkavelde Boomerpolder was moeilijk
met machines te bewerken en dit was
voor drie tuinders een reden hun land
daar van de hand te doen. Dit kwam naar
voren tijdens een roerige vergadering in
december 1965.
Jan Stoop Lz., Jaap de Waard en Arie
Zutt vertelden dat ze hun land aan de
Stichting Beheer Landbouwgronden
hadden verkocht, waardoor Jan Stoop
als secretaris-penningmeester en Jaap de
Waard als molenbaas moesten aftreden.
Jaap Bakker was bereid de notulen te
maken en de financiën te beheren.
Handige zet
De Stichting Beheer Landbouwgronden
(S.B.L.) kocht grond van landeigenaren.
Bij een verkaveling kon dit land dienen
als compensatie. Wanneer een stuk land
van een tuinder werd verkaveld, kon
dit gedurende een seizoen niet worden
gebruikt. Hij kreeg dan een perceel
toegewezen van de S.B.L. of ontving
een vergoeding als er geen geschikt land
aanwezig was.
Na de afwikkeling van een verkaveling
kregen deze aangekochte stukken grond
soms de bestemming natuurgebied.
De S.B.L. deed een handige zet om een
deel van de Boomerpolder op te kopen.
De verkaveling van Leige Land kon niet
meer worden tegengehouden en de moge
lijkheid voor een beschermd natuurgebied
werd gecreëerd. Een jaar later was er
weer een hectische vergadering zoals we
kunnen lezen in de notulen:
De voorzitter Arie Doodeman opende
deze bijzondere vergadering en heette
alle welkom. De molen was door de
harde wind stuk geslagen. De polder
stond onder water. Moet er een pomp
Een oomzegger van Arie Doodeman,
André Doodeman Pz., ging als molenaar
aan de slag. Voorlopig kon men weer
vooruit.
