8
Jo Keet,
dienstplichtig militair.
Mooij kreeg zo wat meer armslag
en kon een tweede poging wagen. Hij
vroeg in juni 1913 bij de gemeente een
vergunning aan. Om te mogen bouwen
een woonhuis met timmermanswerk
plaats in ’t Waarland, sectie E 1488. Een
woonhuis van steen met pannen gedekt.
Waarin woonkamer, binnenkamertje,
keuken met regenwaterbak, de nodige
kasten en bedsteden. De werkplaats op
een steenfundeering, verder van hout en
met pannen gedekt met daarboven een
houtbergplaats. Dit wordt op tekening
aangegeven, schaal 1 a 50. Wat materiaal
betreft, wordt gebruikt hout en steen af
komstig van de plaats van Tromp; de rest
van nieuw hout wat ik te kort kom.
Hij kreeg toestemming en bouwde aan
de Weelweg opnieuw een woning met
werkplaats. Trots liet hij het jaartal 1913
opnemen in het pannendak. Ook deze
tweede poging bleek niet succesvol. Een
jaar later viel het doek. Op 13 maart
1914 werd Jo Keet voorf 4.250 de
nieuwe eigenaar.
de bakkerij niet aan de slag. Hij moest
wat anders zoeken en ging op jonge leef
tijd als timmermansleerling aan het werk
bij zijn zwager Jo Vlaming. Deze was
architect en had een groot aannemers
bedrijf met een stoomzagerij aan het
Rensgars in Schagen. Vlaming ontwierp
en bouwde de Schager bioscoop, de
kerk en het klooster in Nieuwe Niedorp
en verschillende huizen aan de Laan in
Schagen. Jo Keet heeft in opdracht van
Vlaming heeft ook een paar weken ge
werkt in De Lutte (Overijssel), waar hij
kerkbanken moest plaatsen. Hij deed veel
ervaring op bij deze baas en leerde het vak.
Jo had al enige tijd verkering met Anne
de Wit, dochter van een veehouder aan
de Nes in Schagen. Zijn schoonvader
was bereid hem financieel te helpen.
Toen het timmerbedrijf in Waarland in
het voorjaar van 1914 te koop kwam,
kon er op 21 april worden getrouwd.
Eerste Wereldoorlog
De start was niet gemakkelijk. Op 1 au
gustus 1914 brak de Eerste Wereldoorlog
uit. Ons land bleef neutraal, maar toch
werd het leger gemobiliseerd om schen
ding van ons grondgebied te voorkomen.
Jo Keet moest zich melden in Den Hel
der. Meer dan een half jaar is hij daar ge
weest. Toen kreeg hij enkele maanden
verlof en werd vervolgens in januari 1916
weer opgeroepen om te helpen bij de
watersnood in Anna Paulowna. Met het
werk thuis was het passen en meten. Arie
Mul en diens zoon Jan waren zijn vaste
knechts en werkten de lopende zaken af.
Na zijn diensttijd kon Jo zich volledig
toeleggen op zijn timmerbedrijf.
Eén van de eerste huizen die Jo Keet
in Waarland bouwde, was de woning
met barbierswinkel voor Piet Gelder
(nu: kapsalon Houtenbos). Grote werk
zaamheden voor de polders gingen bij
inschrijving, maar het gewone onderhoud
aan sluizen, duikers, schoeiingen en brug
gen werd door één van de plaatselijke
timmerbedrijven gedaan.
Het ene jaar Jo Keet, het andere jaar
Daaf van der Gulik. In de rekening en
verantwoording van de Waarlandspolder
vinden we beide timmerlieden terug:
f 429,94
- 385,16
- 239,73
- 70,86
D. v.d. Gulik
J.A.M. Keet
D. v.d. Gulik
1916 J.A.M. Keet
1917
1918
1919
Zoon van een zouaaf
In de periode 1865-1870 vochten ruim
1.600 Nederlandse
vrijwilligers in Italië
tegen de troepen van
Garibaldi om het
grondgebied van de
paus te verdedigen.
Het was een verloren
strijd. Maar wel een
bijzondere, die in ka
tholiek Nederland
veel waardering
oogstte. De familie
was er trots op, wan
neer één van hun
jongens zich aanmeld
de als zouaaf. Zo ook
in het gezin Keet uit
Schagen. Zoon Jacob
werd hiervoor onder
scheiden en zijn medail
les worden tot op de
dag van vandaag zorg
vuldig bewaard door
zijn kleinzoon Jan.
Na zijn terugkeer
werkte Jacob Keet weer in zijn bakkerij
aan de Molenstraat in Schagen. Hij
trouwde met Cornelia Klaassen en ze
kregen negen kinderen. Jo, geboren 27
januari 1890, was de jongste. Hij kon in
