36
zoodat in de toekomst nooit van eenige
engheid van opvatting sprake kan zijn.
Van der Holst probeerde op zijn manier de
gemeente een handje te helpen. Indien de
school gesplitst zou moeten worden dan zou
dat na de nieuwbouw binnen het bestaande
gebouw mogelijk moeten zijn. Daarmee
was voor de gemeente de kous af.
Zo notuleerde de gemeentesecretaris:
Saal heeft de schetsen nader uitgewerkt,
lichtingen samengesteld en begrotingen
gemaakt, doch nu B en W het wederom
aan het schoolbestuur ter beoordeling
hebben ter hand gesteld, zijn allerlei
bemerkingen gemaakt en wordt tenslotte
opnieuw eenigen tijd van beraad verzocht
met het oog op nadere goedkeuring en
redenen tot separatie van jongens en
meisjes. Voorzitter Burger acht het onder
deze omstandigheden niet gewenscht
verder op deze zaak in te gaan, doch
heeft gemeend van het vorenstaande
meededeling te moeten doen.
Een paar maanden later gaf Vollering zijn
verzet op. 2 September 1927 werd het
voorstel tot aanbouw van twee lokalen
door de gemeenteraad goedgekeurd.
In het bouwplan was opgenomen het
betegelen van het schoolplein langs de
weg, zo’n 170 m2. Het plein achter de
school betegelen werd te duur bevon
den. Ook de vraag om een deel van het
schoolplein te overkappen werd af
gewezen. De kosten van de nieuwbouw
werden vastgesteld op f17.406,86 buiten
de kosten van meubilering die geraamd
waren op f1.423. Raadslid De Vries
sprak namens de Raad de wens uit dat
het schoolbestuur, gezien de volledige
medewerking, thans tevreden zal zijn.
De voorzitter sluit zich hierbij van
harte aan, aldus de raadsnotulen. Op
29 december 1927 vond de openbare
aanbesteding plaats in het gemeentehuis
van Harenkarspel.
Thans tevreden
De schetsen van architect Saal werden ter
beoordeling voorgelegd aan het school
bestuur. Opnieuw trachtte Vollering de
besluitvorming te traineren.
Slachtoffers
De hoofdonderwijzer was daarbij niet
aanwezig. Hij had zijn buik meer dan vol
van het schoolbestuur en zijn bedillerige
voorzitter. Eind van dat jaar solliciteerde
Waarland/Heerhugowaard,
14 maart 2004.
hij naar de functie van hoofd van de
bijzondere school te Akersloot, waar hij
prompt werd benoemd. De verbouwing
en nieuwbouw, met alles wat daar bij
kwam, liet hij over aan zijn opvolger.
Een opvolger, die in alles de tegenpool zou
zijn van de opvliegende Van der Holst.
De schooljeugd, slachtoffers van alle pe
rikelen, snakte naar de kalmte en bedaard
heid van een man als meester Raas.
Geraadpleegde bronnen:
- Regionaal Archief te Alkmaar.
- Archief Gemeente Harenkarspel.
- Archief Parochie H. Wulfram.
- Archief Verenigde Noordhollandse
Dagbladen te Alkmaar.
- ‘Waarland van toen’, deel 2, Arie Groen.
