50
Agie Veldman, een
vriendelijk, spraakzaam
donkerblondje.
Dekker? Hij dook er in en zwom mee!
Rustige wittebroodsweken waren voor
het jonge stel niet weggelegd want er
was letterlijk werk aan de winkel.
Het licht ging aan
Begin jaren ’20 werd een begin gemaakt
met de elektrificatie van Waarland. Vader
Andries, die in de gemeenteraad zat, had
deze kwestie tijdens de vergaderingen al
regelmatig aan de orde gesteld en geop
perd dat zijn zoon Cor in staat zou zijn
lichtpunten in woningen aan te leggen.
De gemeente had destijds Hein van der
Eng aangesteld als lijnwerker, maar deze
gaf op een gegeven moment te kennen
dat ze voor hem maar een ander moesten
zoeken. Cor had bij Jo Keet al enige
ervaring met het elektricienswerk
opgedaan en werd door de gemeente
Harenkarspel aangesteld als lijnwerker bij
het G.E.B. te Waarland en later werd hij
PEN-installateur. Ruim 37 jaar zou hij dit
werk blijven doen. In de winkel was toen
nog weinig handel in elektrische artikel
en. Als Cor in een bestaande of nieuwe
woning elektriciteit had geïnstalleerd, 3
lichtpunten per huis, gebeurde het bij
hoge uitzondering wel eens dat hij dan
een lampje of een nieuw strijkijzer ver
kocht. De mensen waren zuinig op hun
centen. Bij problemen met het boven
grondse leidingnet in Waarland, veroor
zaakt door blikseminslag, was Cor de
aangewezene om de boel te repareren.
Toen al bewees de telefoon zijn nut en
Poppies kopen en geld sparen
Zijn baantje als kassier nam in de begin
jaren niet veel tijd in beslag. Welgeteld
één uur in de week op de maandagavond
was het kantoor open voor de klanten.
De bank was in die eerste jaren slechts
een spaar- en leenbank. In 1926 werd
zijn salaris verdubbeld, naar f 50. De
heren van het bestuur en de Raad van
Toezicht vergaderden altijd bij de fami
lie Dekker en het leek wel of men bij
zulke gewichtige besprekingen het
vuurtje in de pijp en de sigaren constant
brandend hield. De huiskamer zag
blauw van de rook en de walmen ver
spreidden zich als wolken door het kle
ine vertrek en de twee bedsteden die
zich in de kamer bevonden.
Begin januari van elk jaar kwamen de
mensen die geld hadden ingelegd naar het
café van Cor van Ophem en, onder het
toeziend oog van de bestuursleden, werd
de rente bijgeschreven. Het gelukkig
samenzijn van Cor en zijn vrouw Agie
werd bekroond met de geboorte van
dochter Jopie op 29 maart 1927 en al snel
kwam op 12 juli 1928 stamhouder André
ter wereld. André, die later Broer werd
genoemd. Gevolgd door Lies, Atie, Riet,
Dré, Truus, Jan, en de tweeling Cor en
Gerard. Vroeger werden de kinderen
meestal vernoemd naar grootouders of
andere familieleden. Als kinderen, jon
gens of meisjes, daardoor eenzelfde naam
kregen, werd het oudste jongetje Broer
genoemd en het oudste meisje Zus. André
(Broer) is vernoemd naar Andries Dek
ker. André (Dré) is vernoemd naar
Andries Veldman. Al met al hadden Agie
en Cor een heel bedrijvig huishouden.
Cor kon met iedereen goed opschieten en
beschouwde zijn medemens als zijn geli
jke. In zijn levenswandel was hij gou
deerlijk en daarenboven verstond hij de
kunst om bij de mensen het beste naar
boven te halen. Hij was wars van roddel
praat en grof taalgebruik. Het was dan
ook niet zo verwonderlijk dat men Cor
kon Cor mede daardoor snel het euvel
verhelpen. Het onderhoud van de straat
verlichting vroeg ook zijn zorg. Moest er
een kapotte lamp worden vervangen, dan
klauterde hij met behulp van klimhaken
de hoge elektriciteitspaal in en ging aan
het werk.
