44
Het huwelijk tussen Sabina van Egmond
en George Eberhardt was van korte duur
en bleef kinderloos. George overleed op
23 februari 1602. Als gemaal van Sabina
is hij in ons land zeven j aar Heer ge
weest. Na zijn dood trad Sabina weer in
Gravinnehuisje
Gravinne Sabina van Egmond overleed
op 21 juni 1614 te Delft en bereikte de
leeftijd van 52 jaar. Haar stoffelijk over
schot werd in een grafkelder in de uit
bouw van de kerk in Oud-Beijerland, in
haar oude rechten en kon zij weer aan
spraak maken op een jaarlijkse tege
moetkoming van de Staten van Holland.
Toren van de hervormde kerk
De kerk van Oud-Beijerland was oor
spronkelijk voor de rooms katholieken
in het dorp en was gewijd aan de Heilige
Antonius van Padua, maar ook in Oud-
Beijerland kreeg de Nieuwe Leer vele
aanhangers, zodat de kerk in hun handen
overging. Nadat hervormden in ons land
de overhand hadden gekregen, werden
alle goederen, die aan rooms-katholieke
instellingen behoorden, in beslag ge
nomen.
In 1604 was het eenvoudige bedehuis al
te klein geworden. Men besloot de kerk
te vergroten en er tevens een toren bij te
bouwen, die er tot dusver niet was
geweest. De kerk werd naar de westkant
doorgetrokken, naar de kant waar
de toren kwam te staan. In deze
toren werd een klok bevestigd die
Sabina werd gedoopt, want Sabina
van Egmond had de kosten voor
de bouw van de toren en voor de
aanschaf van de klok op zich
genomen. De klok draagt haar
wapen en heeft tot opschrift:
Geschonken bij de hoogeboorn
vrouwe sabina v egmont geboorne
princesse graafinne v solms en
vrouwe v Beijerlant.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog
werd de klok Sabina door de
Duitsers uit te toren gehaald en
per schip richting Duitsland ver
voerd. Bij het transport via het
IJsselmeer zonk het schip door
’onbekende oorzaak’ en daaraan is
het te danken dat de klok in de
zomer van 1946 in de kerktoren
van Oud-Beijerland zijn oor
spronkelijke plaats weer kon
innemen. Bij de ingang van de
toren vindt men het geslachts
wapen van Sabina van Egmond.
heren van adel en de kostbare cadeaus
die het paar ontving. Van de Staten van
Holland kreeg Sabina een halskarkant,
een fraaie met edelstenen bezette hals
ketting en een bagge (een sieraad met
juwelen), cadeaus die meer dan vier
duizend gulden kostten. Graaf George
kreeg twee gouden competassen, een
verguld lampet en wasbekken ter waarde
van meer dan achtduizend gulden. De
Staten van Zeeland pakten ook groots uit
en gaven de graaf een geschenk in geld
van zesduizend gulden en gedeputeerden
van Utrecht boden een paar vergulde zil
veren competassen aan. Zij die arm wa
ren of nog gedeeltelijk onder de vijand
zaten, onthielden zich of hun geschenken
waren van meer bescheiden aard. Naar
de geldwaarde van die tijd waren de
cadeaus bij elkaar een fortuin waard en
vandaag de dag bijna onbetaalbaar.
Het gravinnehuisje
bij de Nederlands
Hervormde kerk te
Oud-Beijerland, na
de uitbreiding van
1925.
Foto:
Archief gemeente
Oud-Beijerland.
