Natuur en waterberging hand in
hand.
Donderdag 18 november 1999 kwam de
Noord-Hollandse gedeputeerde Ada Wil-
dekamp naar Waarland om in het gebied
van de voormalige Koogpolder het offi
ciële startsein te geven voor de werkzaam
heden van deze waterberging. Het project
zal, naar het zich thans laat aanzien, nog
dit jaar worden afgerond. In de genoemde
Die gemeenschappelijke waterhuishou
ding zou de ingelanden van de Bleek-
meerpolder nog lelijk opbreken. Op een
mooie zomeravond in augustus 1921
raakte de grondduiker lek, die op de bo
dem lag van de ringvaart tussen de Koog-
en Bleekmeerpolder. Dat had een over
stroming van de polder tot gevolg. De ge
hele oogst kon als verloren worden be
schouwd en de tuinders leden een flinke
financiële schade van ruim zestig duizend
gulden. Slechts een kwart hiervan werd
uitgekeerd aan gedupeerde tuinders.*)
gebieden zijn diverse waterbassins ont
staan. De afgegraven teelaarde en de eer
ste kleilaag zijn door Aannemersbedrijf
Krans uit het Drentse Borger afgezet bij
tuinders en bedrijven in de regio. Ook het
zand is naar verschillende plaatsen uitge
reden.
Als we ons beperken tot de twee spaar
bekkens in de voormalige Koogpolder,
dan is er bijna vier hectaren afgegraven en
is er ‘ruimte’ ontstaan voor opvang van
ruim 30.000 kubieke meter water. Mid
dels het optrekken van een schuif wordt
deze hoeveelheid water ‘apart gezet’ en is
de ‘route’ naar het gemaal geblokkeerd.
De machinist van De Speketer bemaalt
eerst het overgebleven gebied, ruim 400
hectaren groot, en kent daaraan ook een
hoge prioriteit toe.
Opwarming van de aarde verandert het
klimaat. Ook Nederland ondervindt daar
van de gevolgen. Al enige j aren achtereen
worden we getroffen door zware regenval.
Met name in de herfst valt er meer regen
dan pakweg zo’n tien a vijftien jaar gele
den. Landerijen komen blank te staan en
binnen het voormalige waterschap ‘Waar
land’ is er onvoldoende natuurlijke ber
ging van hemelwater. Volgens deskundi
gen, van o.a. het waterschap, zal het niet
verstandig zijn om de capaciteit van de
bemaling op te voeren, maar is het veel
beter te zorgen voor capaciteitsvergroting
in de berging van hemelwater. Het water
schap ‘Groot-Geestmerambacht’ heeft na
studie en een uitgebreid onderzoek daar
toe plannen ontwikkeld voor zowel de
Koog- als Woudmeerpolder.
Deze molen deed tal van jaren dienst en
toen er in 1864 met de buren van de Bleek
meerpolder een gemeenschappelijke be
maling tot stand kwam, bleef de water
molen van de Koogpolder zijn functie
behouden. Dit veranderde ook niet toen er
in de Bleekmeer, waarmee de Koogpolder
door middel van een grondduiker een
‘watergemeenschap’vormde, in 1877 'ee-
ner Stoonrwatermachiene werd gebouwd.
45
Het bestuur van de
Koog- en Bleekmeer
polder poseert voor het
gemaal. V.l.n.r. Hendrik
Bruin, Thijs de Boer,
Jan Bolkestein, Yze
Koster, Freek Stoop.
Een luchtfoto van de
waterberging nabij het
gemaal aan de Mid-
denkoogweg. Bovenaan
is de Bleekmeerweg, de
weg naar links de Mid-
denkoogweg en naar
rechts de Schaapskuil-
weg. Foto Dik Meijer.
‘De eeuwige vijand’,
Toendertoid 9.
