DE ROISCLUB. Riet Wever-Appel 30 Met je iene bien op Duitse en met je are op Nederlandse grond. Dut beurde in de jaren dertig. lederien most bar zuinig an doen. Zomaar ‘n dag- gie uit, dat kon de bruin niet trekke. Maar de winkeliers bedochte toen ök al van alles om hullie omzet te vergrote. Zo kon je zegeltjes spare om nai Artis te gaan, de speultuin of wat aars, ’t Héle spul met de bus mee, ete en drinke, allegaar voor niks. As je maar genog spaard, slikt en plakt hadde van hullie zegeltjes. Zuks beurde altoid op ’n deurdeweekse dag, in de zeu- mervekantie. Dus je begroipe vezelf, de vrouwe en de joos ginge wel mee. Maar de manne? Die hadde deer midden in de zeumer gien toid voor vezelf. Wai hewwe nooit wat’, zeide ze teugen mekaar. En seives bai de zieke- tent van Willem Jonker Sz., weer ze altoid lekker ouwenele konde, is dut bedocht. Leite we zelf ’n roisclub beginne, alle weke ien duppie in de pot. Jan Molenaar werd kozen as voorzitter en de club kreeg ók ’n naam: W.O.W. ‘Waai ök wat’. De eerste rois ging hillegaar nai Kevelaar in Duitsland. Bai de grens efkes op de foto. Bar spannend vezelf, je iene bien op Duitse grond en je are op Nederlandse. Op de kiek is ök de douane te zien, die ’t spul most bewake. Op de terugreis ginge ze in Leusden ete. Wat hadde ze deer zin nigheid an. Eerst nag effies wat drinke en toen wier de soep op tafel zet en ’t vleis ronddeeld. Dat ging allegaar nag merakels goed. Maar toen,eerappels en groente, allegaar in van die kloine bakkies, zo hier en deer neerzet. Zie je ’t voor je En deuze manne ware thuis went om uit gróte panne hullie bord vol te skeppe. Sommige dochte den ök dat zo’n bakkie voor ien persoon was. Kieperde ’t skaaltje zo om op ’t bord en hadde genies in de gate dat ‘n aar niks had. De bediening rende wat of. De kok was d’r hillegaar mee an en kookte nag gauw een pan eerappels. Toen die op tafel kwam, was dat oigenlek niet meer nodig. De voorzitter zoide: ‘Jullie hewwe d’r om snarkt, nou zei je ’t opete ök. Dut verhaal is vezelf deur verteld. In die toid was er ök ’n roimrubriek van de K.R.O.-radio. En nai ’n week was dut te horen in heel Nederland. I

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2001 | | pagina 32