Vlooien en een ‘gezondheid’.
Een dubbele bruiloft.
Het werd serieus met
Neeltje van der Fluit
uit Zijdewind.
‘Voor de oorlog kon ik werk krijgen in de
Wieringermeer gaat Niek verder
schaag. Daar was hun tijdelijk onder
komen. Ze werkten 5772 uur per week tot
zaterdag 15.00 uur en verdienden f 0.30
per uur en bij regenverlet f 0.18. Ze
sliepen op de koegang van een boerderij
op de lange laag. Ieder had een klein kist
je voor wat privé-spulletjes. Niek weet
nog, dat hij de hele week dezelfde kleren
droeg: dat een kop soep f 1 kostte en dat
Freek Masteling twee keer per week op de
motorfiets vers brood van Jaap Beemster-
boer kwam brengen. Zelf ging hij woens
dagavond naar huis en kreeg dan voor de
laatste dagen van de week zelfgebakken
brood van zijn moeder mee. Op een keer
gaf moeder hem ook kamfer mee, dit was
tegen de vlooien in zijn strobed. Het was
zwaar werk in de polder. Niek droeg een
‘gezondheid’, dit was een katoenen band
om het middel en gaf steun in de rug.
Bij goed weer hield hij zich op bij de
kruising Veluweweg-Kerkweg. Daar stond
het ziekententje van Willem Jonker. Hier
waren altijd jongens en meiden en werden
de nieuwtjes uitgewisseld. Het was ook
het vertrekpunt om gezamenlijk op stap te
gaan.
Niek verdiende, toen hij een jaar of acht
tien was, f 15 per week. Eén rijksdaalder
mocht hij houden als zondagsgeld, de rest
moest hij thuis afgeven. Hij kon Hink
verteren in vergelijking met zijn leeftijd
genoten die bij hun vader op het bedrijf
werkten. Zij kregen maar één gulden per
week. Op zondagmiddag ging Niek met
een stel vrienden te biljarten bij Pepping
op De Weel of bij Dirk Oud op Blok
huizen. Ze dronken er een flesje gazeuse
of oud bruin en na een paar uur fietsten ze
weer op huis aan. Niek rookte twee pakjes
Miss Blanche per week. Eén pakje met
twintig sigaretten kostte toen f 0.20.
Tijdens Waarlandse kermis hielden de
tuinders uit de Waarlandspolder twee da
gen ‘vakantie’ en gedurende de Zijde-
winder kermis deden de tuinders uit de
Sloeierd dat. Kermis was een feest voor
groot en klein en ook voor Niek en zijn
kornuiten. Men kon de zorgen van de
crisistijd voor even vergeten.
Tijdens de winteravonden kaartte Niek
veel met zijn vader en z’n broers Arie en
Piet, ze pandoerden.
Toen Niek als veertienjarige bij Jan Bruin
Jong werkte, maakte hij voor het eerst
kennis met Neeltje van der Fluit uit
Zijdewind. Zij was daar meisje voor dag
en nacht. Later is het echt serieus gewor
den en op 1 mei 1937 trouwden ze voor de
wet. Neeltje was één van de vijftien kin
deren van Dirk van der Fluit en Elizabeth
Beemsterboer. Toentertijd kwam het in
grote gezinnen vaak voor, dat kinderen op
dezelfde dag trouwden. Zo ging het ook in
deze familie. Drie dagen na het wettelijk
huwelijk trouwden Niek Nolten met
Neeltje en Gerard van Oers met Annie van
der Fluit in de kerk van ’t Veld. De H. Mis
was om 10.00 uur en na afloop werd met
de familie het feest voortgezet in de pas
Na het geploeter in de polder zocht Niek
werk in de wegenbouw. Voor een karig
loontje kon hij als manusje van alles aan
de slag bij de verbetering van de weg Ver-
laat-Schagen. Dit beviel hem niet, hij was
liever op de akker. Een meevaller was dat
er een brief van de Cultuurtechnische
Dienst uit de Wieringermeer op de deur
mat viel. Niek kon als landarbeider in
dienst komen. Het werk van de arbeiders
werd geregeld vanuit het kantoor te Wie-
ringerwerf, waardoor hij met zijn vaste
maat Jan Veldman uit Waarland nu eens
bij de ene en dan weer bij de andere
bedrijfsboer aan de slag moest.
Toen de Wieringermeer in 1930 was
drooggelegd, kon men niet meteen het
nieuwe land bebouwen. Na enkele jaren
kwamen boeren uit alle delen van Ne
derland naar de nieuwe polder om te
zamen met landarbeiders 20.000 ha in cul
tuur te brengen. Niek Nolten trok met 20
andere Waarlanders voor drie maanden
naar de Wieringermeer. Ze werkten daar
voor Dirk ‘Bram’ Dekker, die zijn paarden
en de jongens voor deze periode aan de
boeren verhuurde. Als er niet met paarden
kon worden gewerkt, hielpen ze met graan
nazoeken op ziektes, hooien of bij het
dorsen.
Elke maandagmorgen om vijf uur ver
trokken ze op de fiets naar Lambert-
18
