4|
De koppies stonden te schudden.
Met de noorderzon.
16
Voor 4.200 bouwden
timmerman Rikus de
Vries en metselaar Piet
Dekker een huis aan de
Slootgaardweg. De vee-
stalling is later ge
bouwd. De foto is ge
maakt in 1948.
Klaas Nolten kocht 2.5 bunder land in de
Sloeierd en wilde daar een huis laten
zetten. Om zich te oriënteren ging hij sa
men met zijn vrouw Jantje wat rond
kijken. Op Kalverdijk zagen ze een ge
schikte woning. Voor f 4.200 bouwden
timmerman Rikus de Vries en metselaar
Piet Dekker een huis naar de zin van
Klaas en Jantje. Het had een gebroken
kap, was 7 bij 16 meter en bestond uit
twee gedeelten: vóór de woning en achter
de dars. De dars had aan weerszijden een
houten lambrizering en werd in de herfst
en winter gebruikt voor koolberging.
Jantje het brugwachtershuis nog eens,
want ze wilde dat de weduwe Swager in
een schoon huis kwam. Zij was per 1 mei
de nieuwe brugwachtster in de Speketer.
Het leven van Niek verliep zoals bij veel
mensen uit die tijd: rustig, arbeidzaam en
geen spectaculaire gebeurtenissen. De af
braak van de Speketersmolen, de bouw
van het gemaal begin 1930 en verschil
lende branden zijn hem echter wél bij
gebleven.
Volgens Niek zou men de omgeving van
de Sloeierd in de jarig dertig ook wel
‘brandpolder’ kunnen noemen. Bekend is
de brand van een boerderij achterin de
Sloeierd. Die oude stolp van Klaas Drost
was verkocht aan Jan Meester en hij deed
niets om het verval tegen te gaan. Geen
raam en geen deur sloot meer, het dak was
slecht en de wind had er vrij spel.
niet meer te redden en ook het riet in de
boet vatte al vlam. Intussen was er meer
hulp gekomen. Ze hakten een bijt in het ijs
en na ruim een half uur was de brand
geblust. Een groot gedeelte van de op
geslagen kool bleef gespaard. Gelukkig,
want in die winter waren de prijzen goed.
Eind april 1928 was de verhuizing naar,
nu Slootgaardweg 37. Al het huisraad
werd op twee platte wagens geladen en
daarna ging het ‘paardevoets’ over de
hobbelige grindweg naar de nieuwe wo
ning. De volgende dag schrobde moeder
‘In het voorjaar van 1928 had mijn vader
zijn baan als brugwachter opgezegd en
we verhuisden naar de Sloeierd', gaat
Niek verder.
‘Het bestuur van de Speketerspolder
wilde een betrouwbare en betere water
huishouding. Alhoewel het te bouwen
elektrische gemaal minder capaciteit
had dan de binnenkruier van de Spek
eter werd toch besloten de molen te
slopen. Een gemaal kan immers ook
malen als er geen wind is.
Op die bewuste dag stond het wieken-
kruis van de molen op het noorden.
Eerst haalden ze de roeden eraf. Met
een dommekracht werd de gietijzeren as
van 4 ton over de kop gedraaid. De as
kwam met zo 'n klap omlaag dat de
‘koppies’ stonden te schudden op de
tafel van buur Ruiter. Na enkele weken
was het karwei klaar Alles werd af
gevoerd en men begon met de bouw van
het gemaal. Bij de eerste steenlegging
waren o.a. aanwezig: Hein Houtman,
Jan Spaans en Jan Wartenhorst. Op 12
juni 1930 stond het gemaal er. Het was
precies op tijd, want het begon toen
toch te regenen. Alle sloten liepen over
en de meeuwen zwommen op het land.
Het nieuwe gemaal heeft 36 uur achter
een gedraaid.
Aldus Cor Rentenaar, toenmalig mole
naar van de Speketer.
