Een noodzakelijk besluit.
Waarland, maart 2001
43
Vader Lou daarentegen genoot van zijn
vrije tijd en wel drie avonden per week
biljartte hij met Peter. Een jonge klare en
een dikke Willem-II sigaar tussen z’n lip
pen of binnen handbereik. Aan de gezel
ligheid die Lou met zich meebracht,
kwam tamelijk abrupt een einde. Na een
kortstondige ziekte overleed hij op 30 juli
1977 aan de gevolgen van een hartem-
bolie. Annie raakte na de dood van haar
man helemaal van slag. Behalve Peter
waren inmiddels alle kinderen getrouwd
en het huis uit. Ze miste haar man en nu
had ze bijna niemand meer waartegen ze
aan kon kletsen. Om toch haar verhaal
kwijt te kunnen liep ze vaak naar de
bakkerij waar Peter aan het werk was.
Deze liet haar woordenbrij maar over zich
heen komen en reageerde daar nauwelijks
meer op. Al werkende dacht hij aan zijn
eigen toekomst.
gehad in de overname van het bedrijf,
maar op de een of andere manier vond
vader Groen het beter dat Peter zijn zaak
overnam.
De handel in de korstjes was behoorlijk
lucratief, op hoogtijdagen verwerkte Peter
wel 550 kilo deegwaar. In zijn nieuwe
gasoven kon hij 64 platen met korstj es
deeg plaatsen. Zakelijk bezien had Peter
de wind in de zeilen en zat hij er warmpjes
bij. Jammer genoeg begon hij van liever
lee steeds meer last te krijgen van zijn nek
en schouder. Eigenlijk was het voor hem
niet goed geweest, dat hij als tenger
ventje, zo jong, met hard werken was be
gonnen.
besluit het bedrijf te beëindigden. Bij
bakker Winter in Alkmaar kon hij zo als
knecht terecht. Het recept van de korstjes
verkocht hij aan Winter op voorwaarde
dat deze al het verpakkingsmateriaal over
nam. Winter paste het recept van de korst
jes aan voor machinale bewerking. Het
vakmanschap en het ambachtelijke ver
dween. Het korstje verloor het specifieke
van bakker Groen. Peter werkte slechts
vier maanden bij Winter daarna ging hij
naar bakkerij Beemsterboer voor 8 a 12
uur per week. Totdat zijn oud-buurman
Nic Zonneveld hem een baan aanbood in
zijn bowling te Medemblik. Daar ont
moette hij Brenda Waagmeester met wie
hij in 1986 in het huwelijk trad.
Met de verkoop van zijn huis aan de
Kerkstraat viel het doek definitief voor
bakkerij ’De Toekomst’: een bedrijf waar
in het zowel warm als koud smakelijk aan
toeging.
Met dank aan:
- Jopie Groen.
- Peter Groen.
- Gittie Negenman-Groen.
- Piet van Langen.
Peter bleef tobben met een slechte rug en
voorzag dat hij dit werk niet tot zijn 65e
kon volhouden. Medische behandeling
bood ook geen soelaas en het korstjes
bakken viel hem steeds zwaarder. Moeder
Annie verhuisde naar Heerhugowaard,
maar kon daar haar draai niet meer vin
den. Op 19 februari 1984 kwam door
tragische omstandigheden een einde aan
het leven van Annie van Langen. Een
mens, met goede en minder goede kanten,
maar vaak onbegrepen. In wezen een
hartelijke en vrijgevige vrouw die stille
tjes een ander iets toestopte.
In datzelfde jaar 1984 nam Peter het
Als hij lachte, hoorde je
een bulderende lach en
keek je regelrecht in zijn
keelgat.
SM