Een noodzakelijk besluit. Waarland, maart 2001 43 Vader Lou daarentegen genoot van zijn vrije tijd en wel drie avonden per week biljartte hij met Peter. Een jonge klare en een dikke Willem-II sigaar tussen z’n lip pen of binnen handbereik. Aan de gezel ligheid die Lou met zich meebracht, kwam tamelijk abrupt een einde. Na een kortstondige ziekte overleed hij op 30 juli 1977 aan de gevolgen van een hartem- bolie. Annie raakte na de dood van haar man helemaal van slag. Behalve Peter waren inmiddels alle kinderen getrouwd en het huis uit. Ze miste haar man en nu had ze bijna niemand meer waartegen ze aan kon kletsen. Om toch haar verhaal kwijt te kunnen liep ze vaak naar de bakkerij waar Peter aan het werk was. Deze liet haar woordenbrij maar over zich heen komen en reageerde daar nauwelijks meer op. Al werkende dacht hij aan zijn eigen toekomst. gehad in de overname van het bedrijf, maar op de een of andere manier vond vader Groen het beter dat Peter zijn zaak overnam. De handel in de korstjes was behoorlijk lucratief, op hoogtijdagen verwerkte Peter wel 550 kilo deegwaar. In zijn nieuwe gasoven kon hij 64 platen met korstj es deeg plaatsen. Zakelijk bezien had Peter de wind in de zeilen en zat hij er warmpjes bij. Jammer genoeg begon hij van liever lee steeds meer last te krijgen van zijn nek en schouder. Eigenlijk was het voor hem niet goed geweest, dat hij als tenger ventje, zo jong, met hard werken was be gonnen. besluit het bedrijf te beëindigden. Bij bakker Winter in Alkmaar kon hij zo als knecht terecht. Het recept van de korstjes verkocht hij aan Winter op voorwaarde dat deze al het verpakkingsmateriaal over nam. Winter paste het recept van de korst jes aan voor machinale bewerking. Het vakmanschap en het ambachtelijke ver dween. Het korstje verloor het specifieke van bakker Groen. Peter werkte slechts vier maanden bij Winter daarna ging hij naar bakkerij Beemsterboer voor 8 a 12 uur per week. Totdat zijn oud-buurman Nic Zonneveld hem een baan aanbood in zijn bowling te Medemblik. Daar ont moette hij Brenda Waagmeester met wie hij in 1986 in het huwelijk trad. Met de verkoop van zijn huis aan de Kerkstraat viel het doek definitief voor bakkerij ’De Toekomst’: een bedrijf waar in het zowel warm als koud smakelijk aan toeging. Met dank aan: - Jopie Groen. - Peter Groen. - Gittie Negenman-Groen. - Piet van Langen. Peter bleef tobben met een slechte rug en voorzag dat hij dit werk niet tot zijn 65e kon volhouden. Medische behandeling bood ook geen soelaas en het korstjes bakken viel hem steeds zwaarder. Moeder Annie verhuisde naar Heerhugowaard, maar kon daar haar draai niet meer vin den. Op 19 februari 1984 kwam door tragische omstandigheden een einde aan het leven van Annie van Langen. Een mens, met goede en minder goede kanten, maar vaak onbegrepen. In wezen een hartelijke en vrijgevige vrouw die stille tjes een ander iets toestopte. In datzelfde jaar 1984 nam Peter het Als hij lachte, hoorde je een bulderende lach en keek je regelrecht in zijn keelgat. SM

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2001 | | pagina 45