Are toide.
Waarland-Heerhugo waard, februari 2001
Riet Wever-Appel.
16
Van Rij sens bleef in de ogen van de ge
meente doorzaniken. Hij sprak in een
brief van 11 mei 1907 zijn tevredenheid
over het geheel uit, doch met uitzondering
van de privaten. ‘Op de deuren moest nog
worden geschilderd: 'jongens en ‘meis
jes In dezelfde brief dong hij er bij de
gemeente op aan 'eenige eenvoudige na
tuurkundige instrumenten aan te kopen,
zoodat het zoo nuttige vak ‘kennis der
natuur‘kan worden gegeven.
Antonins beste vrind,
maak dat ik moin passies vind.
Guster ergens neerloid,
maar ik ben ze echt kwoit.
Ik beloof ien gulden nou,
as ik ze maar vind en gauw.
Nai twei dage, ik geef meer,
voif gulden den deuze keer.
Wber zoeke, ik ben het zat,
’n tientje Antonius, is dat wat?
Geloik dat ik dut bod deed,
skreêuwde ik ’n bloie kreet.
Vonde in de soepterrien,
weerom zuks niet eerder zien
En die gulden Das ouwe toid,
ophede ben je puur meer kwoit.
Sint Antonius beste vriend,
je heb ’t tientje best verdiend.
Al staat hier nou gien bussie meer,
ik skroif ’t den op bankpepier.
Het was een handreiking aan Dirk Pieter
Plaatsman die verschillende keren, tever
geefs, bij de gemeente voor aanschaf had
aangekopt. Ondanks deze handreiking mag
worden verondersteld dat Plaatsman en
Van Rijsens geen vrienden zijn geworden.
Geraadpleegde bronnen:
- Regionaal Archief Noord-Kennemerland
te Alkmaar.
- Archief gemeente Harenkarspel.
- Archief Waarlandspolder.
- Archief Speketerspolder.
- Archief Verenigde Noordhollandse Dag
bladen te Alkmaar.
- ‘Waarland van Toen’Arie Zutt 1979.
Skaalvergroting ok dèèr boven,
wai moete nou meer belove.
Ik was achter met moin bod,
deerom zeg ik tot slot.
En geloof me echt nou maar,
‘t is waar beurd hier allegaar.
kinderen daar niet het gezicht op hebben.
De ‘plank’ die nu dienst doet als urinoir
gaat dan weg, de twee oude privaten kun
nen hun licht van boven krijgen, zoodat de
meisjes niet meer zoals nu als het ware
aan de straat hun behoefte moeten doen.
