Aanpakken en meehelpen.
Onder het hooi uit het zicht.
42
Bommer. Zijn bruid was afkomstig uit
Heerhugowaard maar ging, zoals dat toen
heette, al op 13-jarige leeftijd uit dienen in
Waarland. Het jonge paar vestigde zich
aan de Veluweweg in een pas gebouwd
huis. Deze woning stond waar nu het huis
is van Dirk Bruin, nu nr. 54.
leed, maar vooral lief voerde de boven
toon. Met heel veel verdriet moesten ze de
kinderen uit handen geven. De gedachte
dat een overleden kind in de hemel was
opgenomen, gaf in die tijd troost en steun
om het leven aan te kunnen. Het grote
gezin was voor vader Adam zwoegen om
financieel het hoofd boven water te hou
den. Zes dagen per week moest er worden
gewerkt, hard en lang. Voor moeder
Neeltje lag het niet anders, zwangerschap
pen, geboorten, (op-)voeding en dat zeven
dagen per week. En alsof dat nog niet vol
doende was vond ze in de tussenliggende
tijd nog ruimte om zelf boter te maken,
groenten te wecken en van rode bessen
heerlijke wijn te bottelen. Alleen met de
grote schoonmaak verleende vader Adam
hand en spandiensten. Hij schrobde de
muren en haalde de goten leeg. Veel uit
gaan was er niet bij in die tijd. Alleen de
kermis in Waarland en Luizeknip werd
uitbundig gevierd. Adam lustte graag een
borreltje waar hij intens van kon genieten.
Ook tabak was aan hem goed besteed; tij
dens het werk op het land had hij steevast
een stevige pruim achter de kiezen. In de
avonduren wanneer hij met de benen op
tafel lag, had hij zijn pijp flink in de brand
en zondags bij de koffie trok hij lekker aan
een dikke sigaar.
Naarmate de kinderen groter werden, wer
den ze ingeschakeld om mee te werken in
het bedrijf. Slabonen of zilveruitjes pluk
ken konden ze op jeugdige leeftijd al wel
doen. Adam had o.a. een akker in ‘De
Sloeierd’. ’s Morgens voeren ze met de
vlet vanaf Piet Volkers (nu Kerkstraat 26)
naar de Slootgaard en bleven daar de hele
dag. Tijdens de middagpauze werd brood
gegeten en koude koffie gedronken. Een
tocht met de vlet naar de veiling was een
waar feest. Via de sluis bij de molen, de
ringsloot en het kanaal Oudkarspel-
Kolhorn voeren ze de sluis in bij de vei
ling in Noord-Scharwoude. Als vader in
een gulle bui dan ook nog trakteerde op
wat lekkers kon de dag niet meer stuk.
De paarden werden in de vroege herfst
weer opgehaald uit Uitgeest waar ze tij
dens de zomermaanden in de kost waren
bij de fam. Groen. Al ras kon zoon Klaas
Een pas gebouwd huis aan
de Veluweweg. Hier vonden
in 1904 Adam Bruin en
Neelje Bruin-Danenberg
hun stek.
De start was als bij zo velen in die tijd.
Een eenvoudig huis, een bouwerijtje, en
een paar koetjes. Daarmee moest het
jonge paar de kost verdienen. Adam en
zijn Neeltje konden hiervan nauwelijks
rondkomen. Van jongs af aan was hij een
paardenliefhebber en kon hij met deze
dieren lezen en schrijven. Zou hij met
deze edele viervoeters wat extra kunnen
verdienen? Van zijn schoonvader kon hij
een paar honderd gulden lenen en met dat
geld kocht hij een stoer werkpaard. Hij
bewerkte hiermee zijn eigen land, maar
wat belangrijker was, hij kon in de herfst-
en wintermaanden gaan ploegen bij ande
re tuinders.
Na enkele jaren had het stel volledig zijn
draai gevonden in Waarland. Ze raakten
bevriend met Piet Meester en zijn vrouw
en op zondag dronken ze steevast koffie
met Piet Danenberg en Sippie Jong. In die
tijd werden ook hun kinderen geboren.
Het werd een groot gezin, 14 kinderen
werden er geboren waarvan er vijf binnen
een jaar na geboorte overleden. Lief en
