De breg van Ceesie Bakker.
Waarland, Heerhugowaard, 4 juni 2000.
Riet Wever-Appel.
26
Weet je de breg van Ceesie Bakker?
bai de Waarlanders bekend.
As je hier de weg ging vrage,
kwam je deermee ’n héél end.
Gaan je rechtsaf? Da ’s de Sloeierd
en die loopt héél deur tot 't spoor.
Rechtdeur kom je in de Woudmeer,
nó, 't is goed te vinde hóór.
Geraadpleegde bronnen:
- Regionaal Archief
‘Noord-Kennemerland’ te Alkmaar.
- Archief Banne Harenkarspel.
- Archief gemeente Harenkarspel.
- Archief Verenigde Noord-Hollandse
Dagbladen te Alkmaar.
- Archief Waterschap Waarland
Deuze uitleg van ’n manje
Voiftig jare leden daan.
Breg en mense benne vort al,
maar die naam bloift wel bestaan,
’t Is ök skreven in de boeke,
’n zoód verhale uit die toid.
Om voor later te beware
in ons blad van ’Toendertoid’.
lukken van de plannen voor het school-
sparen was dit de tweede keer dat meester
Plaatsman zijn neus stootte.
Er was nog een derde heet hangijzer waar
hij geen vat op kon krijgen. Het nuttige
handwerken voor meisjes was door het
Ministerie van Onderwijs tot een verplicht
vak verheven. Voor de hoofdonderwijzers
en de mannen van de gemeenteraad van
Haringcarspel was de realisatie van dit
wettelijk voorschrift een bijna schier on
mogelijke opgave, zoals in de volgende
aflevering van ‘Onwijs gaaf Onderwijs’
zal worden beschreven.
of geen personen zich aangemeld, ’t welk
kan worden toegeschreven aan de minde
re bekendheid met het doel van dit fonds,
en de omstandigheid dat de afstand van
die plaatsen naar Dirkshorn voor sommi
gen wat ver is, zoodat eene vergadering
hiervoor te Tuitjenhorn welligt zou kun
nen leiden tot meerdere deelneming. Na
aanneming voor kennisgeving en de nutti
ge strekking van dit fonds algemeen er
kennende, wordt goedgevonden om ter be
reiking van het in deze beoogde doel ook
eene avondvergadering te houden te Tuit
jenhorn, waarvan vooraf de noodige pu
bliciteit door aanplakking van biljetten
zal worden gegeven.’ Een maand later
togen Plaatsman en Swan naar Tuitjen
horn. Tot hun grote teleurstelling was de
belangstelling minimaal. Slechts drie
‘behoeftigden’ meldden zich aan, ‘eerele-
den lieten het volledig afweten. De aan
meldingen uit Waarland en Dirkshorn
boden een onvoldoende basis om de plan
nen door te zetten. De oprichting van een
ziekenfonds in de gemeente Haringcar
spel werd in de ijskast gezet. Na het mis-
