De Waarland weg, eerste gedeelte. Een gemeentelijke spaarbank. zij op dien dag de leeftijd van vijf jaren zullen hebben bereikt, zullende ter open bare kennisgeving hiervan de tusschen- komst der onderwijzers worden verzocht! En dat zou weer een flinke groei van het aantal leerlingen inhouden. Volgens een tabel waarop het aantal schoolgaande kin deren is aangegeven zien we het leerlin genaantal stijgen van 79 in 1881 naar een piek van 103 in 1883. Plaatsman was tevreden met het resultaat van zijn brief. Weliswaar zou de aanleg van de nieuwe weg door de polder wel enige tijd in beslag nemen, maar de school zou goed bereikbaar worden. In septem ber 1880 durfde hij het aan een nieuw voorstel bij de gemeente in te dienen. Voorgesteld werd een schoolspaarbank op te richten. Plaatsman kende het systeem van de Nutsspaarbank uit Winkel en zou met de invoering van dit systeem op de scholen in Haringcarspel een belangrijke bijdrage kunnen leveren om de spaarzin bij de bewoners te bevorderen. De ’t Niedorper -Ver laat en omstreken, doel treffend geacht. Het bestuur van de Banne heeft zich bereid verklaard, indien belang hebbenden den te onteigenen grond om niet afstaan, aan het eerste ontwerp uit voering te geven, namelijk den weg te beharden en sloten te graven ten koste der Banne in de onderstelling evenwel dat ook van gemeentewege, met het oog op een overpad naar de school, daaraan iets zal worden bijgedragen, terwijl het tweede ontwerp bij het genoemde bestuur later nog een punt van overweging zal moeten uitmaken. Bij het wenselijke, vooral voor de Waarlandspolder, maar tevens ook voor de gemeente, met het oog op de school, welke mede geheel van een over pad ten behoeve der schoolkinderen is verstoken, dat er iets van de bovenbedoel de werken tot stand komt, geeft de voorzit ter in overweging 1.000 beschikbaar te stellen. Burgemeester Swan loodste deze overweging zonder problemen door de gemeenteraad, waardoor de Banne kon beginnen met de aanleg van de Waar- lands- en Kerkweg, later gevolgd door een deel van de Veluweweg en de Weelweg. Deze weg was in die tijd algemeen bekend met de naam ‘Waarlandweg, eerste ge deelte’. De benodigde grond werd groten deels ‘om niet’ verkregen, met gevolg dat er in onze ogen onnodige bochten in het tracé zijn verschenen. Het effect van de aanleg van deze weg was wel dat de school het centrale punt in de polder werd. Huizen en boerderijen werden langs de nieuwe weg gebouwd en een eerste café ‘De Tortelduif’ verscheen. Waarland werd meer en meer een dorp. Overigens begon men in Waarland steeds meer hinder te ondervinden van de belab berde toestand van wegen en paden in het dorp. Wegen is naar de huidige begrippen zelfs een te grootse aanduiding. Land paden waren het slechts. Verhard waren ze niet of nauwelijks, slechts de smalle paad jes langs de ringsloten waren enigszins verhard en te voet redelijk begaanbaar. De paden door de polders voerden meestal over particulier terrein, waardoor diverse damhekken moesten worden geopend en gesloten. In de eerste brief van meester Plaatsman aan de gemeenteraad had hij het college gevraagd om verharding van de landpaden. En waarachtig vier maan den later kwam er al beweging in het ge rechtvaardigde verzoek. De Banne Haren karspel was verantwoordelijk voor de aanleg en onderhoud van de wegen in de gemeente. De voorzitter van het bestuur was J. Groot. De aanleg van de weg door de Waarlandspolder zou door de Banne moeten worden betaald. En dat was een te grote aanslag op de beschikbare middelen. Gezocht werd naar een kapstok om de gemeente te betrekken bij de financiering. De schoolgaande kinderen fungeerden als zodanig, want zo lezen we in de notulen van 28 juni 1880. ‘De voorzitter vestigt de aandacht op het plan tot het maken van een rijweg in ’t Waarland, uitgaande van den Slootgaardsweg (Noordeinde) en wel ke, volgens het eerste ontwerp, ook ten dienste der schoolkinderen van die zijde zou worden doorgetrokken tot den school, terwijl er behalve deze nog een andere rigting wordt ontworpen, welke den weg vanaf den school zou doortrekken in een rigting naar een ander punt van den Slootgaardsweg (het Zuideinde) voor velen ook met het oog op een overpad voor de schoolkinderen, komende van 20

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 2000 | | pagina 22