Een snelle Gazelle.
4£...
J
36
manden langs, die bekant uitpuilden van
allerhande nuttige en borstelige artikelen.
Maar ook toen deed het gezegde opgeld
van watje van ver haalt is lekker en zo om
de paar jaar wilde moeder voor de Paas
wel graag een mooi japonnetje in de snit
van de laatste mode. Had vader heel goed
geboerd dan mocht zij bij de juwelier een
gouden kettinkje met bloedkoralen uit
zoeken. Met de trein ging men dan op
Alkmaar of Hoorn aan, want daar was al
dat moois volop te koop. Alleen voor
duurzame spullen die men eens in de
zoveel tijd aanschafte, ging men het dorp
uit. Een ritje met de trein was voor menig
Waarlands burger een rib uit het lijf en als
men de mogelijkheid had de goederen
met een beurtschipper of vrachtrijder mee
te geven, koos men bij voorkeur voor het
laatste. Toch won het reizen per trein al
meer terrein en konden de bewoners van
Waarland met het spoor op een snelle
manier uit de voeten. Maar ondertussen
stond in menig schuurtje een fiets en het
gebruik van die dure aanschaf kostte nul
komma nul.
Een Gazellefiets met
alles erop en eraan
kostte in 1936 60.55.
N°
NOTA
pittoreske stationnetjes en halteplaatsen
waar de kooplui en handelsreizigers al
naar believen konden uit- of instappen.
Ook in de gemeente Noord-Scharwoude,
in de polder Amerswiel, verscheen in een
zijweg van de Laan- of Laanderweg aan
het eind van een smal klinkerweggetje
een heus station. Voor de mensen die in de
Smuigelpolder of daar dichtbij woonden,
was de afstand naar het station best te
belopen en voor reislustigen die in de
Slootgaardpolder woonden was er de
mogelijkheid gebruik te maken van de
‘Halte Zijdewind’. Maar al die nieuwer
wetse dingen waren voor de plattelands
bevolking van Waarland, zeker toen zij
voor de eerste keer van de trein gebruik
maakte, een behoorlijke spannende en
vreemde onderneming en bovendien kost
te het ook nog geld! Voor zo nu en dan
was de trein evenwel een snel vervoer
middel naar de grote stad waar volop win
kels waren waarin een veelvoud aan
koopwaar lag uitgestald. Voor het dage
lijks voedsel was de noodzakelijkheid om
verderop inkopen te doen niet aanwezig
want de meeste huisvrouwen bakten zelf
hun brood en een akkertje met groenten
en aardappelen lag vrijwel in de nabijheid
van elk huis. Voor de kleine huishoudelij
ke benodigdheden kwamen op vaste tij
den in het jaar de marskramers met hun
Omstreeks dezelfde tijd deed het rijwiel
zijn intrede op de Nederlandse markt. Een
hoog vehikel met een carbidlamp en voor
zien van massieve banden, die de berijder
na een ritje over de onverharde paarde-
padjes een beurs achterwerk bezorgde. In
1889 vond J. Dunlop zijn latere wereld
vermaarde luchtband uit en werd het rij
wiel volop in productie gebracht.
Nederland ontdekte de fiets. De fietsen-
markt groeide explosief. Overal in het
land schoten de fietsfabriekjes als padde
stoelen uit de grond. Meestal waren de
eigenaren van deze fabriekjes begonnen
als fietsenmaker in hun eigen werkplaat
sen. De ontworpen rijwielen kregen
prachtige namen zoals Gazelle, Empo,
Simplex en Fongers. Zo rond de jaren der
tig kon men in Waarland bij Cor Dekker
(de vader van Broer), Freek Masteling en
Jan Jongkind fietsen kopen. Een enkele
ondernemer had ze in voorraad maar
meestal ging men met de klant naar
Alkmaar en zochten bij de groothandel
een deugdelijk exemplaar uit. Het bezit
van een fiets was heel waardevol en daar
werd vaak maanden voor gespaard. Het
te
193/
voor
I
t y. o o
a tif
3
len
