UIT HET DAGBOEK
VAN EEN NEGENTIGJARIGE
WESTFRIESE VROUW.
Joop Zutt
Een aanhouder wint.
Een pil teveel.
Druk, druk, druk, zo is het leven van Arie en Afie Hoogeboom te kenschetsen. De zorg
voor het dagelijks bestaan en de zorg voor hun grote gezin vroeg ontzettend veel van
hen. Op een moment dat het financieel wat lichter zou kunnen worden, brak de
Tweede Wereldoorlog uit. Om toch wat om handen te hebben werd wol gesponnen,
dat leverde voor het gezin 40,- per kilo wol op. Ziek en zeer waren ook in die perio
de een bron van zorgen. Na de oorlog moest zoon Piet zich melden voor zijn militaire
dienstplicht. Drie en een halfjaar bracht hij door in Nederlands-Indië.
De jongste, Corrie, was vijf jaar en had
klieren in de buik. Ze moest drie maanden
op een ledikant liggen voor het raam,
maar werd toch weer beter. En ‘t was nog
altijd oorlog, er was haast niets te krijgen.
Dirk en Piet waren toen ook al groot, maar
hadden ook vaak geen werk. Toen zijn we
De winter kwam en ik werd erg ziek,
brochitus, en kreeg ik hooge koorts. Ik
kon vier nachten niet slapen van be
nauwdheid en toen vroeg ik aan Docter
maar aan het spinnen gegaan. We hebben
drie spinnewielen laten maken bij Burg-
meijer, maar het was nog wel een beetje
moeilijk om te leren. Ik heb hem wel eens
in een hoek willen trappen, maar een aan
houder wint. We konden het tenslotte heel
mooi en geen knobbeltje er in. Dus kregen
we wel klanten, soms ver vandaan, want
de een zei het tegen de ander dat wij hele
mooie wol verkochten. De mensen dach
ten dat wij er zoowat rijk van werden.
Maar dat was lang niet zoo. We moesten
zelf al 100,- voor een kilo wol geven,
daar konden we zeven knotten wol van
spinnen. Wij verkochten die voor 20,-
per knot, dus hadden we veertig gulden
verdiend. Piet en ik konden maar twee
knotten per dag spinnen. Dirk kon het heel
vlug en kon er drie a vier op een dag doen.
Nu dan moest ik ze allemaal wassen, want
die wol was erg geel van ‘t vet, maar als ik
ze droog en schoon had, waren ze spier
wit. Ze benijdden me wel eens dat de
meisjes zoo mooi in de wol liepen, want ik
breide maar mooie truitjes en kniekousjes
en wollen borstrokjes. Dat was wel een
voordeel, maar ik had het ook altijd
razend druk.
2
Afie Hoogeboom-
Meester.
