Niet met de armen over de darmen. Hulp voor de slager en zijn vrouw. 41 kwam werd opgevangen en diende als basis bij de fabricage van bloedworst. De geslachte beesten werden aan een unster, een weegtoestel, een balans met ongelijke armen, opgehangen en gewogen. (Ook een deel van de kinderschaar werd op de snelweegschaal in de winkel gewogen en hun gewicht werd zo nauwkeurig in de gaten gehouden, waardoor het ‘wegen’ in het plaatselijke Consultatiebureau dik wijls achterwege kon blijven.) thuis en besteedde een groot deel van de donderdag aan de bereiding van rollades, rosbief en fricandeau. De bestellingen die door Riet waren opgehaald, moesten wor den klaargemaakt en tussen dit alles door kwamen er klanten in de zaak en werden zij op hun wenken bediend. Vrijdag werd al begonnen met het bezorgen van de bestellingen en natuurlijk was er op zater dag sprake van grote topdrukte. Veel klan ten in de winkel en het wegwerken van de bestellingen. Als er dan na een dag van hard werken de winkeldeur op slot werd gedaan, moest er nog het nodige schoon maakwerk worden verricht. Laat in de middag was hiermee al een begin ge maakt, maar het kostte toch nog de nodige tijd om dit hoogst noodzakelijke werk af te ronden. Een van de mooie kanten van het slagers- vak is de hoge omloopsnelheid van de producten. Maandags werd het slachtvee aangevoerd en als zaterdagavond de balans van een week hard werken werd opgemaakt, dan was de voorraad tot een minimum beperkt. Het kwam ook wel eens voor dat Thijs Groot een vleeshande- laar te Alkmaar werd gebeld, omdat gaan deweg de week de eigen voorraad vlees onvoldoende was om alle klanten tegen het einde van de week van een heerlijk mals stukje vlees te kunnen voorzien. Weldra diende het eerste kindje, Liesbeth, zich aan en werd het voor Riet een dubbe le dagtaak. Naast haar zorg en beslomme ringen voor het kleine gezinnetje en het Tijdens de kennis werd door Jaap een spoed bestelling op de fiets bij ‘De Posthoorn afgeleverd. Als het zware werk van het slachten ach ter de rug was, kon Jaap niet met ‘de armen over zijn darmen’. Nee, daar was geen sprake van. Maandagavond moest er nog eens flink worden doorgewerkt met het schoonmaken van de darmen van het geslachte vee. Deze werden omgekeerd, grondig schoongemaakt en in zout water gezet. De darmen werden later in de week gebruikt bij het maken van worst. Het schoonmaken van de darmen was welis waar geen zwaar werk, maar moest secuur worden uitgevoerd en kon niet blijven liggen tot een van de volgende werkdagen. De dinsdag werd in hoofdzaak gevuld met het uitbenen van het vlees en het maken van de hammen. Op woensdag werden er dan verschillende soorten worst gemaakt, (bloed-, met- en leverworst) waarbij de schoongemaakte darmen werden ver werkt. Heden ten dage wordt er veel ge bruik gemaakt van synthetische darmen. Kenners en fijnproevers geven echter nog steeds de voorkeur aan worst die in een ‘natuurlijke darm’ is verpakt. Deze dar men zorgen voor een betere ventilatie en de smaak van het product komt daardoor beter tot zijn recht. Ook werd er op woensdag comedbeef gemaakt en werden de hammen in de rookkast gehangen. Deze procedure werd later nog eens her haald, maar nu voor de bereiding van rookvlees en ontbijtspek. Het rookhok was achter de slachtplaats gebouwd en er werd in hoofdzaak met houtmot gestookt dat bij de plaatselijke timmerman werd gehaald. Woensdag en donderdag waren voor Riet rondvraagdagen. De eerste tijd ging ze op de fiets de huizen langs en noteerde ze de bestellingen. Jaap bleef zoveel mogelijk

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 1999 | | pagina 43