Werkloosheidsbestrijding.
Niet achter- maar voorlangs.
27
Pastoor Verbeme uit ’t Veld had zo zijn
bedenkingen tegen deze verbindingsweg
en probeerde de aanleg ervan te verhinde
ren, omdat hij dan een flink aantal van zijn
parochianen zou verliezen. Dat lukte niet,
maar de vertraging van de aanleg van deze
weg is wel een gevolg van zijn tegenwer
pingen. Een eigen parochie in Waarland
zou hij fatsoenshalve niet kunnen verhin
deren, maar een betere verbinding naar de
toekomstige parochiekerk daar wist pas
toor Verberne wel wat op. Toen hij van de
plannen van een nieuwe weg naar Waar
land hoorde, polste hij enkele polderbe
stuurders van de Slootgaard. Ook zij von
den het leggen van een nieuwe weg niet
zo nodig. Zolang er vanuit die hoek geen
grote medestanders voor de aanleg zou
den komen, was pastoor Verbeme gerust
gesteld.
Uit officiële stukken was het de pastoor
duidelijk geworden dat zijn voorganger,
pastoor De Graaf, bij de totstandkoming
van de parochie van het H. Hart in Heer-
hugowaard-De Noord ook verzet had aan
getekend toen bekend werd dat gegoede
inwoners naar de nieuwe parochie zouden
worden overgeheveld. Nu, tien jaar later,
zou Verberne gewaar worden wat het ‘ver
lies’ van draagkrachtige parochianen zou
kunnen betekenen.
Als men bij de aanleg van de nieuwe weg
zoveel mogelijk gebruik wilde maken van
het pad, dat over het weiland van Piet
Nieuwboer ging, was het noodzakelijk dat
deze weg aan de achterzijde van de
woning van Nieuwboer zou komen. Er
moesten dan twee betonbruggen worden
gemaakt en dat was een kostbare zaak. In
het eerste ontwerp was men daar vanuit
gegaan. De totale begroting voor de nieu
we weg, die een lengte van 700 meter zou
hebben, kwam uit op 9.100.-. Dat was
De j aren na de Eerste Wereldoorlog waren
niet de meest gemakkelijke. Nederland
was tijdens de periode 1914-1918 een
neutraal land gebleven en had de gevolgen
van deze oorlog niet daadwerkelijk aan
den lijve ondervonden. De economie had
echter wel een gevoelige klap gekregen
gepaard gaande met een grote werkloos
heid. Overal in het land werden er steun
comité’s opgericht en stelden gemeenten
gelden beschikbaar om de alsmaar groter
wordende werkloosheid te bestrijden.
Ook in de gemeente Harenkarspel werden
plannen besproken om werkloze burgers
aan werk te helpen.
Beginjaren ’20 was burgemeester J. Bur
ger Jzn. ook de voorzitter van de Banne
Harenkarspel. Deze instantie was belast
met de aanleg, het beheer en het onder
houd van wegen in dit gebied. Tijdens de
vergadering van 25 mei 1923 werd er door
de leden van het dagelijks bestuur en de
hoofdingelanden van de Banne gesproken
‘op welke wijze productieve arbeid zou
kunnen worden verschaft aan werklozen.
Door de Waarlandse hoofdingelanden
werd gewezen op de zo lang verwachte
aanleg van een verbindingsweg tussen de
polders Slootgaard en Waarland. Het
dagelijks bestuur kreeg de opdracht dit
plan eens aan een nauwkeurig onderzoek
te onderwerpen en met de besturen van
genoemde polders te bespreken. Aan de
Technische Dienst van de Banne werd
enige tijd later opdracht gegeven een plan
van aanpak op te stellen en een begroting
te maken. Er zou ook nog met enkele
landeigenaren moeten worden gesproken
over de aankoop van grond.
‘Bouwcommissie van de Kerk te Waar
land’ aanpakte, was dan ook het schrijven
van een brief naar het bestuur van de
Banne Harenkarspel met daarin het ver
zoek ‘dat ondergeteekenden zeer gebaat
zouden wezen met een beharden weg,
loopende van den thans doodloopenden
weg in den Slootgaard over het land van
den heer P. Nieuwboer Jr. naar den weg,
door het Waarland, uitkomende bij P.
Zutt'.
De secretaris van de Bouwcommissie,
meester Smeets, liet ook andere motieven
een rol van betekenis spelen. De kinderen
uit De Sloeierd zouden een beter pad krij
gen als ze naar school gingen, tuinders
zouden bij het aanleggen van een verharde
weg ook baat hebben. Winterdag zouden
zij hun producten beter kunnen vervoeren
en waren zij in staat deze zelf naar de vei
ling te brengen. Ruim dertig gezinnen zet
ten hun handtekening onder dit verzoek en
in januari 1919 werd het schrijven bij de
Banne Harenkarspel afgegeven.
