Een dorp, een gemeenschap.
Van weg naar straat.
De nieuwe kerk, een ontwerp van archi
tect Jos Cuypers en gebouwd door de
Waarlandse aannemer Jo Keet in samen
werking met David van der Gulik en
Siemen Jaspers, was in 1922 gereed. Op
14 maart werd de kerk door Deken J. van
Heeswijk uit Schagen ingezegend. Op
paaszaterdag, 15 april, werd het Allerhei-
Met de komst van al deze nieuwe winkels
en bedrijven won deze doorgaande weg
nog meer aan belangrijkheid. Waar nering
is, wonen mensen; waar mensen wonen,
is nering. Er kwamen meer huizen aan
deze weg te staan en met de bouw van de
Wulframparochiekerk was er met recht
sprake van de hoofdweg van Waarland.
Met het gereedkomen van de ruilverkave
ling van de Ringpolder en Omgeving was
het noodzakelijk dat aan nieuwe wegen in
dit gebied namen werden toegekend. Het
College van Burgemeester en Wethouders
had voor de weg, die in westelijke rich
ting van de Veilingweg naar de Westfriese
Zeedijk nabij Eenigenburg liep, de naam
bedacht van Kerkweg. Dit voorstel kon
De weg waaraan de kerk is gebouwd
werd ten tijde van de ingebruikname aan
geduid met de naam Waarlandsweg, eer
ste gedeelte. Langs deze weg, die liep
vanaf de Slootgaardweg tot aan de krui
sing met de latere Veluweweg, was op
veel plaatsen aan weerskanten een sloot.
Tijdens de vergadering van 22 april 1929
besloot de toenmalige raad van de ge
meente Harenkarspel tot naamswijziging
van deze weg. Het gedeelte vanaf de
Slootgaardweg tot aan het perceel sectie
E nummer 132 van Jan Bruin werd Waar
landsweg genoemd, het gedeelte tot aan
het perceel sectie E nummer 1604 van
Siemen Jonker Kerkweg.
ligste vanuit de boerderijkerk overge
bracht naar de nieuwe kerk. Het Hoog
feest van Pasen zorgde er tevens voor dat
er in dat jaar twee hoogtijdagen waren
voor de Waarlandse gemeenschap.
In oktober 1955 wordt
pastoor Buurman feeste
lijk ingehaald. Het rui-
terkorps wordt geleid
door Piet Roozendaal.
Op de achtergrond: bak
kerij Lou Groen, de win
kel van Jan Bos en de
nieuwe woning van Sij-
bout Groot.
neerzetten. Tezamen met haar kinderen
vestigde zij daar een café en een kr uide
nierswinkel. Zo kreeg Waarland een
derde café binnen haar dorpsgrenzen.
‘In Waarland van Toen’, het boek dat Arie
Zutt in 1979 schreef, lezen we o.a. ‘Met
de nieuwe kerk en de stichting van een
eigen parochie brak voor Waarland een
nieuwe tijd aan; een tijd van zelfstandig
heid, van zich meer een geheel voelen en
van een eigen verenigingsleven. Van toen
af was Waarland een dorp, een gemeen
schap.’
ff!
I
>2.-r
-■ 2
