Probleemgevallen Riolering inplaats van het huisie. En verder... Op de tafel van de PC kwamen ook bij zondere of onverwachte zaken terecht. Zoals bijvoorbeeld de erfpachtrechten van de Ned. Herv. Kerk te Oude-Niedorp op enkele percelen grond in de Sloot gaard. De kerkvoogden hadden hun rech ten niet tijdig kenbaar gemaakt en konden hun aanspraken vervolgens onvoldoende hardmaken. Na veel speurwerk van land meter Feringa konden de rechten worden teruggevonden in de kadastrale leggers: 5,25 per ha. Op voorstel van Lou Poland besloot de PC coulancehalve deze rechten af te kopen met 150,-. Grote problemen waren er ook met een van de weinige veehouders binnen het gebied. Het weiland van Hannes Blaauw zou door de lagere waterstand verdrogen en zijn vee zou niet meer uit de sloten kunnen drinken. Na uitputtende bespre kingen moest de rechter-commissaris uit eindelijk een regeling afdwingen. Beslo ten werd voor deze percelen een afzon derlijk waterpeil te hanteren. bracht. De machine bracht echter geen echte oplossing. Wel werd met dit alles door de Heidemij een schat aan ervarin gen opgedaan, waarvan latere ruilverka velingen terdege konden profiteren. In 1953 was de klus grotendeels geklaard en konden de tuinders zich instellen op een nieuwe toekomst. Vanuit de plaatse lijke afdeling van de L.T.B. was vooraf sterk de nadruk gelegd op het scheppen van nieuwe werkgelegenheid. Meer tuin ders zouden in de nieuw ingerichte pol ders blijvend hun brood kunnen verdie nen, onder andere door nieuwe teelten zoals: bloemzaden, glastuinbouw en bloembollen. Vooral rijkstuinbouwconsu- lent Ritsema maakte zich hiervoor sterk. Kinderrijke gezinnen -en die waren er nog in die tijd- zouden met name een goed bestaan kunnen vinden in de arbeidsintensieve bloemzaadteelt. De praktijk wees evenwel anders uit. Na enkele jaren van uitproberen vonden de meeste tuinders hun bestaan toch in min aanpassen aan de nieuwe situatie. Vergoedingen hiervoor werden niet gege ven. Ieder moest dat maar op zijn eigen wijze regelen. En dat leverde bij de PC nogal wat klachten op. Ook in deze kwes ties werden geduld en wijsheid zo af en toe zwaar op de proef gesteld. De ontsluiting van de polder Waarland werd in hoofdzaak gevonden in het maken van twee wegen, die in eerste instantie uitsluitend waren bedoeld voor landbouwverkeer. Een noord-zuid en een oost-west verbinding werden aangelegd. Bovendien werd nog een verbinding tot stand gebracht tussen de Veluweweg en de Weelweg. Ook kwamen er nog enkele doodlopende weggetjes. De nieuwe we gen zijn genoemd naar mensen die voor Waarland van grote betekenis zijn ge weest: pastoor Vollering, meester Smeets, wethouder Andries Dekker, musicus Jac. Beemsterboer, wethouder-dijkgraaf Cees Bakker en banne-voorzitter Lou Poland. Veel moest er onderhandeld worden met de Nutsbedrijven over de aanleg van elec- triciteit en waterleiding langs de nieuwe wegen. Deze bedrijven stonden bepaald niet te dringen om in het voor hen onren dabele buitengebied voorzieningen aan te leggen. Nadat echter de toezegging was gedaan dat op korte termijn vijf woningen met een schuur zouden worden gebouwd, werd de gevraagde medewerking ver leend. Nieuw was de aanleg van riolering in de bebouwde kom van Waarland. Tot dan stond de wc (‘t huisie) meestal gewoon ‘boven sloot’, de sloot waarin al het afval water werd geloosd. Maar dat behoorde in de bebouwde kom vanaf dat moment tot het verleden. Hoewel? Langs Kerk- weg, Veluweweg en Weelweg werden de huizen weliswaar op de riolering aange sloten, maar die riolering loosde, onge zuiverd, op een sloot! Met de gemeente werd afgesproken dat deze riolering, tij dens een brandweeroefening, een paar keer per jaar zou worden doorgespoten. Dat zou wel voldoende zijn. Begrijpelijk dat door omwonenden spoedig werd geklaagd over de indrukwekkende stank overlast. Door de verkaveling verdwenen alle bruggen en bruggetjes uit het dorp. Alle inwoners moesten de toegang tot hun erf 0^

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 1998 | | pagina 27