Probleemgevallen
Riolering inplaats van het huisie.
En verder...
Op de tafel van de PC kwamen ook bij
zondere of onverwachte zaken terecht.
Zoals bijvoorbeeld de erfpachtrechten
van de Ned. Herv. Kerk te Oude-Niedorp
op enkele percelen grond in de Sloot
gaard. De kerkvoogden hadden hun rech
ten niet tijdig kenbaar gemaakt en konden
hun aanspraken vervolgens onvoldoende
hardmaken. Na veel speurwerk van land
meter Feringa konden de rechten worden
teruggevonden in de kadastrale leggers:
5,25 per ha. Op voorstel van Lou
Poland besloot de PC coulancehalve deze
rechten af te kopen met 150,-.
Grote problemen waren er ook met een
van de weinige veehouders binnen het
gebied. Het weiland van Hannes Blaauw
zou door de lagere waterstand verdrogen
en zijn vee zou niet meer uit de sloten
kunnen drinken. Na uitputtende bespre
kingen moest de rechter-commissaris uit
eindelijk een regeling afdwingen. Beslo
ten werd voor deze percelen een afzon
derlijk waterpeil te hanteren.
bracht. De machine bracht echter geen
echte oplossing. Wel werd met dit alles
door de Heidemij een schat aan ervarin
gen opgedaan, waarvan latere ruilverka
velingen terdege konden profiteren.
In 1953 was de klus grotendeels geklaard
en konden de tuinders zich instellen op
een nieuwe toekomst. Vanuit de plaatse
lijke afdeling van de L.T.B. was vooraf
sterk de nadruk gelegd op het scheppen
van nieuwe werkgelegenheid. Meer tuin
ders zouden in de nieuw ingerichte pol
ders blijvend hun brood kunnen verdie
nen, onder andere door nieuwe teelten
zoals: bloemzaden, glastuinbouw en
bloembollen. Vooral rijkstuinbouwconsu-
lent Ritsema maakte zich hiervoor sterk.
Kinderrijke gezinnen -en die waren er
nog in die tijd- zouden met name een
goed bestaan kunnen vinden in de
arbeidsintensieve bloemzaadteelt.
De praktijk wees evenwel anders uit. Na
enkele jaren van uitproberen vonden de
meeste tuinders hun bestaan toch in min
aanpassen aan de nieuwe situatie.
Vergoedingen hiervoor werden niet gege
ven. Ieder moest dat maar op zijn eigen
wijze regelen. En dat leverde bij de PC
nogal wat klachten op. Ook in deze kwes
ties werden geduld en wijsheid zo af en
toe zwaar op de proef gesteld.
De ontsluiting van de polder Waarland
werd in hoofdzaak gevonden in het
maken van twee wegen, die in eerste
instantie uitsluitend waren bedoeld voor
landbouwverkeer. Een noord-zuid en een
oost-west verbinding werden aangelegd.
Bovendien werd nog een verbinding tot
stand gebracht tussen de Veluweweg en
de Weelweg. Ook kwamen er nog enkele
doodlopende weggetjes. De nieuwe we
gen zijn genoemd naar mensen die voor
Waarland van grote betekenis zijn ge
weest: pastoor Vollering, meester Smeets,
wethouder Andries Dekker, musicus Jac.
Beemsterboer, wethouder-dijkgraaf Cees
Bakker en banne-voorzitter Lou Poland.
Veel moest er onderhandeld worden met
de Nutsbedrijven over de aanleg van elec-
triciteit en waterleiding langs de nieuwe
wegen. Deze bedrijven stonden bepaald
niet te dringen om in het voor hen onren
dabele buitengebied voorzieningen aan te
leggen. Nadat echter de toezegging was
gedaan dat op korte termijn vijf woningen
met een schuur zouden worden gebouwd,
werd de gevraagde medewerking ver
leend.
Nieuw was de aanleg van riolering in de
bebouwde kom van Waarland. Tot dan
stond de wc (‘t huisie) meestal gewoon
‘boven sloot’, de sloot waarin al het afval
water werd geloosd. Maar dat behoorde
in de bebouwde kom vanaf dat moment
tot het verleden. Hoewel? Langs Kerk-
weg, Veluweweg en Weelweg werden de
huizen weliswaar op de riolering aange
sloten, maar die riolering loosde, onge
zuiverd, op een sloot! Met de gemeente
werd afgesproken dat deze riolering, tij
dens een brandweeroefening, een paar
keer per jaar zou worden doorgespoten.
Dat zou wel voldoende zijn. Begrijpelijk
dat door omwonenden spoedig werd
geklaagd over de indrukwekkende stank
overlast.
Door de verkaveling verdwenen alle
bruggen en bruggetjes uit het dorp. Alle
inwoners moesten de toegang tot hun erf
0^