UIT HET DAGBOEK
VAN EEN NEGENTIGJARIGE
WESTFRIESE VROUW.
Joop Zutt
Gist voor de huishuur.
Een onbekende weldoener.
Afie Hoogeboom-Meester.
2
Om wat extra inkomen te verkrijgen, begon Afie Hoogeboom-Meester een gistzaak-
je. Ze verdiende er de huishuur mee. Met koek en zopie stond ze op het ijs met als
resultaat: natte voeten en 8,50 winst. Toen Pa voor zijn baas drie maanden naar
Duitsland moest, werd hun zoon Dirk zeer ernstig ziek door de beet van een rat. Ze
stond er alleen voor en was de wanhoop nabij.
Ik ging ondanks mijn grote gezin even
goed nog wat bij verdienen. In de zomer te
tulpenpellen, naast de deur hoor, bij Nic.
van der Geest. En dan prakkezeer je wel
eens wat om een extraatje te verdienen,
want schulden maken kan een arbeider
niet, want daar kom je nooit meer uit.
Maar in die tijd bakten heel veel mensen
zelf brood en dan moest je wèl gist van de
Pa, die raakte nog drie maanden naar
Duitsland, daar had Schipper ook kool
gekogt en moest er ook weer iemand voor
wezen om ze goed te houden. Dus zat ik
weer zoo lang alleen met zeven jonge kin
deren. ’t Was een strenge winter en naast
ons huis was een lange sloot, daar gingen
veel mensen op de schaats langs. Dus ik
ging daar met een stalletje op het ijs
staan. Daar heeft een buurman me mee
geholpen, dat was nog een familielid en
wou dat voor me doen. Eerst stond ik vlak
bij huis. Maar verder op was een groot
water, daar waren wedstrijden en een
danstent, toen hebben we een lange hou
ten tafel daarheen gesleept. Ik verkocht
cocolademelk en koek, sigaretten en zoo.
bakker halen. Ik dacht: ’Weetje wat, ik ga
een gist zaakje maken.’ Toen ben ik bij
alle mensen gaan vragen in Wervershoof
wie of er zelf brood bakten. Nu de mees
te wel, dus ik kreeg heel wat klanten. Dan
liet ik de vrachtrijder gist meenemen, van
die grote pakken, en maakte ik pakjes van
een pond of een kilo. Allemaal kleine
pakjes (met een draad garen moest dat,
want snijden met een mes, dat kan niet)
netjes ingepakt met een vloeipapiertje er
om heen, en moesten de oudste kinderen
dat voor schooltijd al bij de mensen bren
gen. Nu, die waren daar wat blij mee,
want ze hoefden nooit geen gist meer te
halen van de bakker en ik verdiende er de
huishuur mee, 2,50 in de week.
