12
Het gezin van Piet Bruin
en Jans Jong in 1948.
V.l.n.r. achter: Riet, Annie
en Piet. Voor: Cor, moe
der Jans, Vroon, Jan,
vader Piet en Frans. Hun
jongste dochter Greet was
nog niet geboren.
Veilingbordje van vracht-
aanvoerder Piet Bruin Pz.
uur thuis warm en zat dan nog een half
uurtje in de luie stoel. Daarna ging Piet
Bruin weer aan het werk, hij zette zijn
fiets voorop de schuit en voer naar de
Noordermarktbond. Daar aangekomen
meerde hij aan in de vaarveiling en fietste
terug naar Waarland. De volgende mor
gen ging hij voor zeven uur fietsend naar
de veiling, plaatste zijn veilingbordje:
P. Bruin Pz. no 1162 zichtbaar op de
schuit en keek vervolgens toe hoe zijn
kool en andere groenten werden gekeurd
en geveild.
In de zomermaanden ging Piet Bruin
’s middags de tuinders langs en was dan
voor zeven uur ’s avonds met zijn schuit
vol groente thuis. De volgende ochtend
om zes uur voer hij richting Noord-
Scharwoude, want om acht uur begon de
veiling. Elke tuinder of aanvoerder kreeg
een blikje met een aanvoemununer. Er
werd geloot, wie als eerste zijn produkten
moest veilen. Werden er bijvoorbeeld 56
nummers uitgegeven en nummer 21
kwam als eerste uit de bus, dan moest de
eigenaar met dat nummer als eerste onder
de klok, vervolgens de nummers 22 t.m.
56 en daarna de nummers 1 t.m. 20. De
kopers zaten op houten banken aan de
rechterzijde van het vaarwater. Ze lieten
de klok, die aan de overzijde hing, stil
staan op het bedrag waarvoor ze het aan
geboden product wilden kopen. De
betaalmeester hield alles nauwgezet bij.
Wanneer de lading van Piet Bruin was
geveild, ging hij naar het veilingcafé,
dronk er een kopje koffie en hoorde de
laatste nieuwtjes. Vervolgens ging hij
terug naar zijn schuit en hielp bij het los
sen van de vracht. Soms kon dit wel enke
le uren duren, omdat er geen spoorwagon
of vrachtauto aanwezig was. Er ging
10 ton in een (spoor-)wagon, vandaar de
uitdrukking: ’Die bouwer had in mei nag
voif wages kool legge.’ Op de terugweg
werd fust meegenomen en soms doorge
draaide kool voor de koeien. Voor de
doorgedraaide kool kreeg de tuinder van
de veiling een geringe vergoeding. Deze
kool werd met een mes bewerkt. Dit om
te voorkomen dat de doorgedraaide partij
opnieuw aangeboden zou worden.
