Naar de veiling.
Bij de Noordermarktbond.
ii
Voordat Piet Bruin in het vroege voorjaar
of in de herfst met een geladen schuit naar
Noord-Scharwoude ging, at hij om twaalf
land in de Speketerspolder en wilde
eigenlijk zijn schippersbedrijf wel verko
pen, maar dit mocht niet van zijn vrouw
Jans. Nic kreeg hier lucht van en sloot een
deal met Piet Bruin. In 1942 werd het een
firma onder de naam: Bruin-Droog. Dit
heeft slechts twee jaar geduurd. De firma
werd ontbonden, Piet Bruin kreeg de
vrachtschuit en Nic Droog het land in De
Kampen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het
economisch leven totaal ontwricht. De
Duitsers hadden een grote invloed op de
aardappel- en groenteprijzen en ook het
vervoer ondervond veel hinder door de
langdurige spoorwegstaking. Ook de ben
zine werd heel schaars en Piet Bruin was
genoodzaakt zijn scheepsmotoren te ver
vangen. Er kwamen Ford-motoren, die op
benzine startten en vervolgens werden
overgezet op gas, dat ontstond bij de ver
branding van antraciet.
De veilingaanvoer liep terug, omdat de
tuinders minder aardappelen en groenten
gingen verbouwen en omdat ze meer
voedsel direct verkochten aan de honge
rende stadsbevolking. Op dringend advies
van de overheid werden in het voorjaar
van 1945 veel akkers met graan inge
zaaid. Deze teelt liep in Waarland uit op
een mislukking. De betreffende bouwers
dachten dat ze minderwaardig zaad had
den gekocht, maar dit was niet zo. Ze
kenden niet het verschil tussen zomer- en
wintertarwe. Ze zaaiden de wintertarwe
in april, in plaats van in het najaar. Het
gewas kwam wel goed op, maar vormde
geen halmen.
Na de oorlog kwam er voldoende werk
voor de veilingaanvoerders. Piet Bruin
had Cor Droog weer in dienst genomen
en zij voeren met de Johanna regelmatig
naar en van de Noordermarkt.
Er waren twee manieren om vanaf de
ringsloot tussen de Speketer en de
Bleekmeer naar de veiling te varen. De
meest gebruikelijke weg was: langs ’t
Diepe Gat via ’t Waartje, afhankelijk van
de wind links of rechts van de strekdam,
door de Roskamsluis en het Ambachts-
sluisje van Rens van Lienen en de
Twuijversloot naar de Noordermarkt
bond. Bij slecht weer nam Piet Bruin een
andere weg. Hij ging dan bij ’t Diepe Gat Een deel van de topogra-
naar rechts, richting Langedijk, door het fische kaart 14D Schagen,
sluisje van Oudkarspel naar de sloot ten verkend in 1946.
westen van de Dorpsstraat en vervolgens
onder de Mosselenbrug van Noord-
Scharwoude door en zo op de veiling aan.
Kort na de oorlog kocht Piet Bruin er een
schuit bij en noemde deze ’Wuta’, wat
betekent ’Wacht uw tijd af’Ook kwam er
een Bedford met een ’vaste’ chauffeur.
Omstreeks 1950 stopte veilingaanvoerder
Arie Groen uit Zijdewind en Piet Bruin
nam van hem over: de knecht Dirk Bruin,
de klanten uit de Slootgaard en Zijdewind
en de schuiten ’de Zwaluw’ en ’de
Reserve’.
Inmiddels waren zijn jongens Piet en Cor
oud genoeg om in het tuinders- en schip
persbedrijf mee te werken. In de drukke
tijd gingen ze bijna dagelijks met een
schuit, soms met een of twee vletten
erachter, de tuinders langs om hun pro
ducten op te halen. Alles werd keurig
ingeladen en opgeschreven, want bij het
veilen kwamen alle producten op naam
van de veilingaanvoerder te staan.
KoogpMrr
Potder .- ■•w,—
Bleekmeer polder
