Nogmaals Verkerk. De afrekening. Marie Zutt en Piet Kuijs in het huwelijksbootje. Arie Bruin uit Langedijk, een broer van Jan Bruin de bouwer, trof Jan Verkerk op 12 mei aan bij Arie Boekel, die aan de Westkade in Waarland woonde. Wat daar precies werd besproken is niet geheel dui delijk geworden. Verkerk was de verrader van o.a. de broer van Arie. Bij het verla ten van het huis van Arie Boekel liet Arie Bruin aan Verkerk weten dat hij diens schoenen, die nog in de boerderij van Jan Bruin stonden, zou ophalen. Bruin stelde voor dat hij Verkerk weer zou zien in het café van Herman Wolfswinkel aan de Laanderweg. Daar zou hij dan zijn schoe nen terugkrijgen. Intussen was de onder grondse in de regio van de aanwezigheid van Verkerk op de hoogte gebracht. Er was een plan gesmeed om hem te liquide ren. Arie Bruin, in Langedijk aktief bij de ondergrondse, had zijn maten duidelijk gemaakt dat de man, aan wie hij de schoe nen zou geven, infiltrant Jan Verkerk was. Bij Wolfswinkel was het een drukte van belang. De ondergrondse was er goed ver tegenwoordigd. Gerard Veldman, die zich in het verzet bediende van de schuilnaam ’Piat’, was ook van de partij. Veldman woonde lange tijd in een stolpboerderij achter het sluiswachtershuisje in de Smeugelpolder. Hij kende de omgeving en stelde voor dat hij Verkerk uit de weg zou ruimen. Arie Bruin had de schoenen nog maar net aan Verkerk afgegeven of Gerard Veldman vuurde een schot af in de richting van de verrader. Het schot ver oorzaakte een grote wond. Verkerk bloed de als een rund en viel tegen de grond. Veldman en de andere leden van de ondergrondse maakten zich snel uit de voeten en renden het café uit. Zwaar gewond wist Verkerk de Duitsers te berei ken en hij vertelde hen wat er in het café van Wolfswinkel was gebeurd. Arie Bruin werd opgepakt en op transport gezet naar het concentratiekamp in Vught. Gerard Veldman, voor Verkerk een onbekende, dook weer onder, maar verloor op 11 oktober 1944 bij Rustenburg de slag met de Duitsers en kwam daar om het leven. Heerhugowaard, 18 maart 1995 Arnold Lantman. oogst van zijn land. De piepers werden gerooid, de bonen werden geplukt of op ruiters gezet. Zijn vrouw Corrie bracht in september een zoon ter wereld, die de naam Adri kreeg. Piet Kuijs beloofde Marie Zutt zijn eeuwige trouw en op 25 oktober stapten zij in het huwelijksbootje. Ze gingen wonen in een tot woonhuis ver bouwde boet bij moeder Zutt aan de Hogebrugweg. Aan deze verschrikkelijke oorlog kwam een einde. Nederland werd door de geal lieerden bevrijd van de Duitsers. Met veel inzet en ijver werd aan de wederopbouw gewerkt. Op het platteland en zeker in Waarland nam het leven van alledag weer snel zijn normale loop. De tuinders pak ten het normale werk weer op. Ook het verenigingsleven kwam weer tot bloei. Jan Bruin bestelde in 1948 bij de bekende Elka kistenfabriek in Lisse kisten en gaas bakken voor zijn bedrijf. Enige weken later kwam een vrachtauto de bestelling afleveren. De chauffeur had een bijrijder meegenomen. Langzaam maar zeker kwam deze tweede man dichterbij en hij bleef op enige meters afstand van Jan Bruin staan. Jan herkende in hem onder duiker en infiltrant Jan Verkerk. Beiden keken elkaar enige ogenblikken aan. Verkerk bemerkte dat hij werd herkend, droop af en nam weer plaats in de cabine van de vrachtwagen. Jan Bruin was ver baasd dat hij Verkerk weer terugzag. Er was bij hem geen wrok jegens zijn verra der. De blik in de ogen van Jan Bruin had Verkerk duidelijk gemaakt dat hij hier niet meer welkom was. 32

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 1995 | | pagina 34