Ondergrondse in moeilijkheden.
Arrestatie van Kuijs en Nieuwboer.
28
Een recente foto van Jan Bruin
'de bouwer’.
Verkerk bij Corrie op de kamer. Zondag
avond tegen elven (in Waarland trok bijna
niemand zich iets van de spertijd aan)
kwam Piet Kuijs per fiets bij zijn meisje
Marie Zutt vandaan. Bij de hoek Kerk-
weg-Veluweweg stonden enkele mannen
uit Waarland. Zij wisten Piet te vertellen
dat de Duitsers op zoek waren naar Jan
Nieuwboer. Robertson en enkele Duitse
soldaten informeerden bij Piet en Sijtje
Nieuwboer naar hun zoon Jan. Hij was
niet thuis. Op het pleintje bij de SPAR-
winkel van Cor Bruin werd besloten dat
er enkele posten moesten worden uitge
zet. Op deze wijze hoopte men Jan te kun
nen waarschuwen om hem uit de handen
van de Duitsers te kunnen houden. Op de
Veluweweg werd bij de boet van Jan
Noordstrand (de meeste mensen in Waar
land noemden hem echter Jan Deen)
gepost. Dit is nu het woonhuis van Remco
Broersen. Ter hoogte van de kapperszaak
van Piet Gelder aan de Weelweg stond
een tweede groepje mannen. Piet Kuijs
postte op de Kerkweg nabij het café ’De
Tortelduif’. Via deze weg ging Jan
Nieuwboer naar zijn ouderlijke woning
naar huis. Hij had toen niet de indruk dat
daarmee alles voorbij zou zijn.
Maandag 3 april ging Piet Kuijs, zo goed
en zo kwaad als het ging, weer aan het
werk. Bij de familie Nieuwboer bracht hij
weer een portie roomboter, die speciaal
voor hen door de zuivelfabriek in
Lutjewinkel beschikbaar was gesteld.
Marie Nieuwboer, de zuster van Jan, was
thuis. Buiten liep Cor Kamper, die bij
vader Nieuwboer werkte, zenuwachtig
heen en weer. Piet Kuijs liet Kamper
weten waar Jan zich schuilhield en dat hij
’s avonds naar de boerderij van Piet
Bakker aan de Oostkade (tegenwoordig
bewoond door de familie Klippel) zou
worden gebracht. Daar waren wel meer
onderduikers. Op deze afgelegen boerde
rij kwam bijna niemand.
Bij het binnengaan van de voorkamer zag
Piet Kuijs de man zitten, die hij vrijdag de
weg naar het ’Gemeentehaus’ in Lange-
dijk had gewezen, samen met Jan Ver
kerk. Het begon bij Piet te dagen en hij
maakte dat hij weg kwam. Het was hem
duidelijk dat deze twee mannen niet te
vertrouwen waren, dat zij heulden met de
Duitsers. Toen Robertsen en Verkerk bij
Nieuwboer opstapten zagen zij Cor
Kamper. Zijn zenuwachtig gedrag was
aanleiding om hem te verhoren. Onder
bedreiging van geweld liet Kamper weten
waar Jan Nieuwboer zich schuil hield. Jan
Verkerk ging naar Langedijk, waar hij
Het was duidelijk dat het verraad door Jan
Verkerk verstrekkende gevolgen had voor
het ondergronds verzet in Waarland. Een
angstig gevoel bekroop de mensen. Zij
die aan een onderduiker onderdak boden
werden plotseling argwanend. Was de
man die bij hen logeerde wel te vertrou
wen? Tijdelijk was het voor de tussenper
sonen in Waarland moeilijk om nieuwe
adressen voor onderduikers te vinden. De
mensen werden voorzichtiger. Toen
Corrie Bruin bij Gert en Claartje Lant-
man, die aan de Veluweweg in hun woon
huis een kleine kruidenierswinkel had
den, boodschappen kwam halen vroeg zij
terloops: ’’Hebben jullie ook een onder
duiker, is dat wel vertrouwd?”, waarop
Claartje antwoordde: ”Er is niks aan de
hand, dat zit wel goed.”
aan de Nieuwboerweg. Zodoende kon
Piet Kuijs hem opvangen en hem vertel
len dat hij werd gezocht. Er werd besloten
dat hij die nacht bij de familie Kuijs kon
blijven. De twee andere posten werden
ingelicht dat Jan onderdak had en dat zij
konden gaan slapen. Het was toen nog
niet bekend dat Jan Bruin de bouwer door
de Duitsers was opgepakt en naar het
gemeentehuis van Langedijk was overge
bracht. Daar was hij verhoord en over het
werk van de ondergrondse in Waarland
stevig aan de tand gevoeld. Hoewel hij en
zijn vrouw aan een onderduiker onderdak
hadden geboden, mocht Jan Bruin terug
gs
I
