EEN BRUG TE VER
VOOR ALIE SLIJKERMAN.
Alie Bruin - Slijkerman.
Niet verder dan Alkmaar.
R.K. Sanatorium Maria-Oord,
te Gennep.
14
Alie Slijkerman was de oudste dochter
van het gezin. Ze woonde met haar
ouders, broers en zusters in een boerderij
in de Kampen, een buurtschap achter
’t Veld. Het was een groot gezin met
negen kinderen. Ze hadden het goed met
elkaar totdat in 1939 moeder overleed.
Een ramp voor het gezin. Alie was toen
net 15 jaar en moest de zorg voor het
gezin op zich nemen. Het was nu eenmaal
Tot na de oorlog was tuberculose een
echte volksziekte. Besmetting kwam
meestal tot stand door het inademen
van bacillen of door het drinken van
besmette melk. Veelal werden dan de
longen aangetast. De besmetting ver
liep in de regel onopgemerkt, later
openbaarde zich de ziekte. De weer
stand nam af. Patiënten voelden zich
vaak ontzettend moe. De behandeling
bestond vroeger vooral uit het bevorde
ren van de natuurlijke afweerkrachten
van het lichaam en veel rusten. In die
tijd zag men in bijna elke plaats wel
speciale houten tentjes staan, waarin
tb-patiënten in de frisse zuivere lucht
moesten kuren, soms jarenlang. Later
kwam het sanatorium, een speciaal zie
kenhuis voor tuberculosepatiënten en
altijd gebouwd in een bosrijke omge
ving.
niet anders en iemand moest het toch
doen. Dat was een hele zware opgave. Af
en toe vroeg ze maar aan een buurvrouw
hoe ze het warm eten moest klaarmaken.
Verder moest ze het zoveel mogelijk zelf
zien te redden. En het lukte, ongetwijfeld
met vallen en opstaan. Op 10 mei 1940
brak de oorlog uit. Spannende tijden, dat
wel, maar het dagelijkse leven op de boer
derij ging zijn gangetje. De boel schoon
houden, eten klaarmaken, kousen stop
pen, er was genoeg te doen. Begin 1942
voelde ze zich niet goed. Moe was ze,
ontzettend moe. In januari 1942 hoestte
ze wat bloed op. Ze peinsde er niet over
om naar de dokter te gaan. Een dokter
roepen, dat deed je wanneer je echt ziek
was. In mei van dat jaar, na weer een
hevige hoestbui, zag haar vader dat ze
