ZESTIG JAAR
UITVAARTVERZORGING.
Rouwkoets of auto.
Patroonheilige St. Paulus.
24
Beurtdragers in plaats van buurt-
dragers.
gekozen. Dit waren de heren Jaap Bakker,
Jan Bruin-Bruin, Arie Groen-Kuijs, Cor
Klaver, Jan Schuijt en Arie Zutt-Ruiter.
De heren Joop Jonker en Jan Volkers wer
den aangesteld als reservedragers. Gert
Lantman, die vanaf de oprichting van de
vereniging in 1934 voorloper was, kreeg
ook de leiding over het vaste korps. Het
aantal dragers werd van acht naar zes
teruggebracht.
1$
Tijdens deze eerste vergadering werd ook
het reglement, dat uit vijfendertig artike
len bestond, behandeld. In zekere zin wer
den in dit reglement de rechten en de
plichten van de leden beschreven. Een van
de verplichtingen was dat de mannelijke
leden bij toerbeurten moesten dragen.
Personen van 65 jaar of ouder werden
door het bestuur van Sint Paulus vrijge
steld van deze dragersplicht. Drukke
werkzaamheden op het bedrijf leidden
niet tot vrijstelling van het dragen
Voor de oprichting van de begrafenisver
eniging was het op het platteland de
gewoonte dat buren zorgden voor het uit
dragen van de overledene uit het sterfhuis
en de begeleiding naar de kerk en het
kerkhof.
Tijdens de oprichtingsvergadering werd
door de aanwezigen op Jac Hoebe, die
deze bijeenkomst leidde, sterke druk uit
geoefend om toch vooral te kiezen voor
buurtdragers. De kans dat de leden zou
den moeten dragen was dan immers niet
zo groot. Het verplichte dragen werd door
velen als een belemmering gezien om lid
te worden van de begrafenisvereniging
Sint Paulus. Ondanks het verzet werd er
toch gekozen voor het beurtdragen.
Toen in het vroege voorjaar van 1952 de
vereniging er uiteindelijk toe overging om
vaste dragers aan te stellen, was dit voor
veel mensen in Waarland aanleiding om
zich als lid van de uitvaartvereniging op te
geven. Het ledenaantal nam in dat jaar
met meer dan elf procent toe en steeg tot
666 leden. Uit een groep van elf personen
werd het eerste korps van vaste dragers
De naam Wolfswinkel is in Waarland en
wijde omgeving onlosmakelijk verbonden
met uitvaartverzorging. Dat komt doordat
drie generaties Wolfswinkel zich aan de
Laanderweg in Heerhugowaard-Noord
met rouwtransporten en uitvaartverzor
ging hebben beziggehouden. De grootva
der van Herman Wolfswinkel, ook
Herman geheten, kocht in 1906 het sta-
tionskoffiehuis en de stalhouderij van
Willem Koopman. In het begin van deze
eeuw werden er in onze omgeving in
diverse plaatsen begrafenisverenigingen
opgericht. Zo kwamen er in Dirkshom,
Hensbroek, Nieuwe Niedorp en Noord
Scharwoude verenigingen met de zeer
toepasselijke naam ’de Laatste Eer’. Opa
Wolfswinkel diende zich bij deze vereni
gingen aan en vroeg bestuurders voor het
rouwtransport in aanmerking te mogen
komen. Bij de rijtuigenmakerij van Jac.
Met in Heerhugowaard-Zuid had Wolfs
winkel een rouwkoets en enkele volgrij-
tuigen laten maken. Op deze wijze zette
hij zijn eerste stappen in de wereld van de
uitvaartverzorging. Het is niet helemaal
zeker of Hermans opa toen ook het rouw
transport in Waarland verzorgde. Voordat
er in Waarland op 1 november 1919 een
eigen parochie kwam, werden de overle
denen uit Waarland begraven in de plaats
waar hun parochiekerk stond. Voor de
mensen in de Slootgaard- en Waarlands-
polder was dit ’t Veld en voor de bewo
ners van de Speketerspolder Tuitjenhom.
Zij die in de Smeugelpolder en het zuid
oostelijke deel van Waarland woonden,
gingen naar Heerhugowaard-Noord. Toen
er bij de stichting van een eigen parochie
ook een eigen kerkhof kwam, werden de
mensen in eigen dorp begraven en ver
zorgde Herman Wolfs-winkel het trans
port met de rouwkoets. De kosten hiervan
bedroegen in 1935 17,50. De koets werd
meestal door twee zwarte Gelderse paar-
Het was 7 oktober 1994 zestig jaar
terug dat er in het toenmalige café de
Tortelduif van Willem Dekker aan de
Kerkweg te Waarland een bijeenkomst
werd be-legd die tot doel had te komen
tot de oprichting van een begrafenis
vereniging op rooms katholieke grond
slag. Het initiatief tot deze oprichtings
vergadering kwam van pastoor
Vollering, de grondlegger van de Sint
Wulfram-parochie. Op voorstel van de
pastoor werd besloten de vereniging
onder de bescherming van Sint Paulus
te stellen. Alle aanwezigen bij deze ver
gadering, 33 in getal, gaven zich op als
lid van de nieuwe vereniging.
11
COKÜ
hos